Verliefdheid bezorgt problemen.

Deel 21

P.O.V. Louis

Sara is na een lange tijd in slaap gevallen. Ik vind het ook erg dat ik de tweeling verloren heb, maar ik moet nu vooral Sara steunen. Dat is toch belangrijk? Ik kijk op mijn gsm. Het is nu 21 uur. Liam is ook al in slaap gevallen. Mijn duim draait nog steeds rondjes op Sara haar hand. Ik neem mijn gsm en stuur een berichtje naar Niall. 

Ik hoop dat we morgen uit dit ziekenhuis mogen. Have a good night. Louis

Ik krijg een berichtje terug.

Zie je morgen. We komen dan op bezoek.

Ik val langzaam in slaap. Ik word wakker van iemand die doorspoelt. Ik doe mijn ogen open en zie Sara van het toilet komen. Ik zie Liam ook niet meer liggen. Ik kijk verbaasd naar Sara. "Hij is naar huis." "Ow." "Hoe laat is het?" "9 uur. Je hebt het ontbijt gemist, maar ondertussen heb ik gevraagd of ik vandaag naar huis mag." "En?" "Ik mag om 16 uur naar huis." "Oke, ik verwittig Simon." "Uhm..." "Wat?" "Heb ik al gedaan." "Hoe dan? Heb je zijn nummer?" "Nee, ik heb jou gsm gebruikt." "Ow oke." "Ga jij maar naar de cafetaria om iets te eten." "Oke." Ik sta op, loop naar haar, geef haar een kusje en ga dan naar de cafetaria.

In de cafetaria is het rustig. Ik zie een paar oude vrouwen en oude mannen. Ik zie ook een jonge vrouw zitten. Ze zit met haar kindje te spelen terwijl ze aan het eten is. Er loop een jonge man naartoe in een ziekenhuiskleed. Hij gaat zitten en eet zijn ontbijt op. Dat wil ik ook later, een gezinnetje waar we allebei gelukkig zijn. Zonder dat er iemand tussen komt om ons ongelukkig te maken. Ik heb gedaan met mijn ontbijt, ik loop terug naar boven. Ik ga naar binnen en zie Sara op het bed liggen te kijken naar buiten. Ik vind het erg om haar zo te zien.

Ik loop naar haar toe en wrijf op haar rug. Ze kijkt naar me. Ik zie dat ze geweend heeft. "Het spijt me." zegt ze. "Het is niks. We kunnen nog een leven opbouwen, we kunnen misschien nog kindjes krijgen, als jij dat dan nog wilt." "Tuurlijk, ik wil graag een kleine Louis." "En ik een kleine Sara." Ik geef haar een kusje. 

Het is 12 uur en het middageten komt eraan. De verpleegster komt binnen. "Sara, je eten is hier en het eten voor je vriend is er ook." "Leuk, wat is het?" "Het zijn frietjes!" "Oh my god, eindelijk iets deftig." "Het is speciaal omdat je vandaag nog naar huis mag." "Dank je!" We eten het middageten op en beginnen een praatje. Uiteindelijk is het 16 uur. Ik heb ondertussen naar Niall gebeld en gezegd dat we vandaag naar huis kwamen. Paul komt ons ophalen. Paul komt binnen. "Hey Paultje." zeg Sara. "Hey Saartje." "Hee, niet doen, ik voel me dan klein." "Zeg jij dan ook geen Paultje, dat klinkt vreselijk." "Okay." We lopen naar buiten waar veel paparazzi is. Paul helpt ons erdoor. We rijden naar ons huis. 

We komen toe. Paul helpt met de valies mee naar binnen te dragen. Ik pak Sara op. "Louis!! Nee!!! Zet me neer!!!" "Nee-hee" "Louis!!! Please!!!!! Anders krijg je geen kusjes meer en praat ik niet meer tegen je." Ik liet haar niet los. Ik liep naar de keuken en zette haar daar neer. Ze keek me boos aan en liep weg naar de woonkamer. "Komaan!! Je kan dat toch niet volhouden!!" riep ik haar achterna. Ik liep haar achterna. Ik zag ze knuffelen met Liam. Iedereen stond in de woonkamer. "Hey Louis." "Hoi Jongens. Sara. Komaan. Ik heb spijt. Wil je terug tegen me praten? En me kusjes geven? Please. Ik zal op mijn knieën gaan zitten." Ik ging op mijn knieën zitten. Maar ze keek nog steeds even boos. "Please, Sara. Wat wil je nog meer? Dat ik je voeten masseer? Je verwen? Please zeg iets tegen me?" "Iets tegen me." antwoordde ze. "Oh god, dank je." Ik liep naar haar toe. "Ben je nog boos?" "Tuurlijk niet. Ik wou gewoon zien hoe ver je zou gaan." Ik gaf haar een knuffel en een kus op de zijkant van haar hoofd. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik denk dat dit het einde is van VBP. Ik heb niet veel zin meer om te schrijven eerlijk gezegd. Ik denk echt dat ik bij mijn besluit blijf.

MAAR ....

Er komt hierna nog een epiloog en daarna is het echt gedaan.

Sorry ook voor diegene die het leuk vonden. Ik vind het een beetje spijtig maar ja, je kan niet tegen je zin beginnen schrijven he

groetjes Sara xxxxxx