A Little Hope

Bölüm 1.8

Lalisa'dan

Hoseok'a kızamıyordum. Takıntılı değildi. Sadece aşıktı. Onda suç bulmuyordum. Hatta mutluydum çünkü o ölmemişti. Bir insanın daha katili olmamıştım.

Şuan yanımdaki sandalyede bana bakıyordu. Bana doğru eğildi.

-Neden hiç bir ters tepki vermiyorsun? Neden böyle sessizsin? Senin yerinde başkası olsa şuan da takıntılı bir sapık tarafından kaçırıldığını düşünüp bağırmaya başlardı.

-Sen takıntılı bir sapık değilsin. Sadece masum bir aşıksın Hoseok. Sana bana aşık olduğun için kızamam.

-İşte seni bu yüzden seviyorum. Kimseye ön yargı ile taklaşmıyorsun.

O sırada deponun kapısı bir gürültü ile açıldı.

Jung Kook?

Burada ne işi olabilirdiki!

Birden gelip Hoseok'u yumruklamaya başladı.

-Dur! JUNG KOOK DUR!

Ona seslendiğimde durdu. Ve bana baktı. İlk ayaklarımı sonra da ellerimi çözdü. Ayağa kalktığım an bana sarıldı.

-Sana bir şey yaptı mı?

Hayır anlamında başımı salladım.

-Sana bir şey olacak. Diye çok korktum dedi fısıldayarak.