Bir Genç Kızın Günlüğü ( Tamamlandı)

Ahmet'in Günlüğü Sayfa-55 (Final)

Saat 12:30 gibi haber kanallarında "Adana-Osmaniye yolunda Bilekleri kesilmiş bir ceset bulunmuş. Bulunan cesetin eşgalinin Bahar Ç. isimli bir hayat kadınına ait olduğu polis ekipleri belirlemiştir. Polis olayın cinayet olduğunu belirtirken geniş kapsamlı bir soruşturma başlatıldı." Haberini gördüm. Beynimden vurulmuşa döndüm. Duvarlara vurdum, her şeyi dağıttım. Daha sonra Oda da Bahar'ın çantasını gördüm. Ağlayarak çantasına sarıldım. Sonra çantanın içindeki defteri gördüm. Okunmaya başladım. Hepsini ağlaya ağlaya okudum.

Okurken öyle ağlıyordum ki. Yaşayacak gücüm kalmamıştı. Ölmek istiyordum. Silahı kafama dayadım tam ateş edecekken, durdum. Böyle ölmeyecektim. Daha sonra Bahar'ın günlüğündeki o genel eve ilk geldiği zamanı anlatan bölümü açtım. Piç babası Bahar'a "Bak ben sana demedim mi o çocukla gezersen orospu olursun." cümlesini okur okumaz evden çıktım. Terliyordum. Gergindim. Bir anda Bahar'ın o üvey babasının evinin önünde buldum kendimi. Kapıyı çaldım silahı arkama sakladım. Annesi kapıyı açar açmaz içeri girdim ve silahı kafasına dayayıp sus dedim. O burdamı dedim. Evet dedi. Yukarıya çıktık. "Kim geldi lan." diye seslendi. Bende hemen karşısına çıkıp silahı ona doğrulttum. Bana "Dur yapma, nolur yapma, bizim hiç Suçumuz yok." dedi. Bunu diyince ben "Sus lan! Bana Vedat'ın nerde olduğunu söyle hemen." dedim. "Taman dur hemen söyleyeyim , sen sakin " dedi. Ben de "Kağıda yaz hemen." dedim. Daha sonra kağıda yazdı bıraktı. "Bak yazdım, sakin ol tamam mı." dedi. Sol elimle tuttuğum annesine dönüp "Bu hayvanın teki tamam da sen Annesiydin lan onun. Bak şimdi Bahar öldü. Sizde öleceksiniz." diyip orospu çocuğunun kafasına sıktım. Sonra annesinin kafasına silahın namlusunu dayadım annesi ağlayarak "Yap oğlum yap. Hak etmiyorum ben bu dünyayı." dedi. Ben de "Evet haketmiyorsun." diyip onun da kafasına sıktım.

Daha sonra kağıdı alıp Vedat'ın olduğu adrese yola koyuldum. Ben giderken millet silah seslerine eve toplanmaya başlamıştı.

Daha sonra Vedat'ın çalıştırdığı yeni daireye gittim. Silahı çıkarttım ve kapıyı çaldım. Vedat'ın çakallarından birisi açtı kapıyı. Bana "Kimsin ne istiyorsun." dedi. O bunu derken Vedat'ın tam karşı odada oturduğunu gördüm. Ben de "Canını" dedim ve ilk önce ayağına yere düşünce kafasına sıktım. Hızlıca içeri girip onlara silahı Vedat ve adamına doğrulttum. Vedat "Oğlum sakin ol. Bak Bahar için geldin biliyorum. Ama bak Bahar'ı biz öldürmedik. O intihar etti. Bileklerini kesti. Biz öldürmedik onu. intihar edince biz de onu oraya attık. Biz öldürmedik Bahar'ı " dedi.

Ben de "Siz öldürdünüz lan, el birliği ile hepiniz Bahar'ı öldürdünüz." diyip bir saniye bekledim ve "Siz de öleceksiniz." diyip ikisinede tabancadaki mermileri boşalttım.

ikisi de oraya yığıldı. Evdeki kadınlar bağrışarak kaçmaya başlıyordu. Ben de silahı kemere takıp gittim.

Ve şimdi eve geldim... Polisin siren sesleri apartmanın etrafını sarmaya başladı. Sanırım çok az vaktim kaldı.

Bahar seni çok seviyorum. Seni ölldüren kimse yaşamıyor şimdi. Sen o kadar çok öldün ki. Onlar sadece bir defa öldü.

Bahar, Anne Bekleyin ben de geliyorum.

Ahmet kendi kafasına sıkmıştır. Okuduğunuz için Teşekkür ederim.