barışsak mı¿ 'texting

6

Kaşlarım sinirden çatmaktan nerdeyse ortada birleşmek üzereydi. Düzeltemiyordum çünkü sinirliydim. Dudaklarımın istemsizce düz bir çizgi haline gelmesi ve kaşlarımın ortada birleşmek üzere olması tamamen istem dışıydı.

Elimdeki pamuğu sertçe Melihin kaşına bastırdığımda inleyip bileğimi tuttu.

"Yavaş ulan yavaş!"

"Sus, Melih. Zaten sinirliyim daha da delirtme beni." yavru kedi bakışları atıp bileğimi bıraktığında pamuğu tekrar kaşına bastıracağım sırada annesi içeri girdi.

"Çok mu acıyor evladım? Ne bağırıyorsun?" Melih bana yandan bir bakış atıp annesine döndü.

"Çok acımıyordu ama gelinin sayesinde artık acıyor." annesine aldırmadan pamuğu dudağının köşesine bastırdığımda ağır bir küfür mırıldanarak elimi itti.

"Terbiyesiz! Ne biçim laf öyle?! Ağzını yırtarım senin Melih!" istemsizce yüzüm normale döndü ve sırıttım. Melihin annesi idolümdü ya. Benim anam niye böyle değildi sanki?

"Bak oğlundan ayrıldım gelinin değilim ama yine anamsın benim." dedim idolüme gülümseyerek bakıp. O da bana gülümsedi ve ardından Melihe döndü.

"Ne yaptın da kaçırdın bu kızı Melih? Ay sen ne hayırsız bir evlatsın."

"Ya biz kanka olduk anne." dedi elimden pamuğu alıp yaralarına kendi pansuman yapmaya başlarken. Zaten buraya sırf onu görmek için gelmiştim, ben kim pansuman yapmak kim yani.

"Ne demek kanka olduk? İnsan koynuna gireceği kadının kankası olur mu?" benim yüzüm kızarırken Melih gülmeye başladı.

"Anne ayrıldık biz. Ayrıldım ondan. Yok öyle bir şey." derken daha da kızardığımı hissettim.

"He kızım he." soğuk ellerimi yanan yanaklarıma bastırdım.

"Ya anne denir mi öyle şey? Ayıp!"

__

030218, 1400