Erkek Lisesi

6.Bölüm

Ve uzun bir aradan sonra karşınızdayım arkadaşlar.🌼

Sabah erkenden uyandım. Aslında gece olanları düşünürken uyuyamadım da diyebilirim. Ama yaşananlar gerçekten de çok güzeldi.

Okul üniformalarımı giydim, makyajımı yaptım. Bugün k3ndime daha da özendim de diyebilirim.

Sıra kızları uyandırmaya ve kahvaltı yapmaya gelmişti. Teker teker odaları dolaştım ve kızları uyandırdım.

Bugün evde kahvaltı yapmak istemiyordum. Kızlarla anlaştık ve evimize yakın olan kafede kahvaltı yapmaya karar verdik.

Kafe eve yakın olduğu icin yürüyecektik. Çantamı aldım ve yürümeye başladık. 200 metre falan yürüdükten sonra kader geldik.

Kahvaltılıklarimizi sipariş ettik. Biraz sonra geldi ve yedik. Hesabı ödedikten sonra çıktık ve yürümeye devam ettik.

Simay- Dolunay bu mutluluğun sebebi ne sabahtan beri gülüyor sun?

Dolunay- Hiiiç farkında değilim.

diyordum ki karşıdan Meriç ve yanında bir kız (nerdeyse iç içe girecekler) geldiler.

O an donakaldım. Ve sadece gözümden 1 damla yaş geldi. Tam farkettirmeden gözyaşımı siliyordum ki Meriç ile göz göze geldik. Kahretsin.

Hemen kafamı çevirdim. Kafamı çevirmemle bir taksi gördüm koştum ve bindim. Neden bunu yaptım gerçekten bilmiyorum.

Taksi yarım saat gittikten sonra biraz kendimi topladım taksiyi durdurdum ve parayı ödeyip indim. Ortam biraz tenhaydı ama sessizlik belki de iyi gelecekti.

Banka oturdum denizi seyredip düşünmeye başladım. Neden ağlıyordum? Yoksa Meriç için mi ağlıyordum? Ne alaka ki Dolunay neden ağlıyorsun. Yoksa Meriçi mi yok canım.

Sonra bu düşünceleri bir kenara koyup deniz kokusunu içine çekmeye başladım. Ağlıyordum gözyaşlarına engel olamıyordum. O kız...

Telefonun çalmasıyla kendime geldim. Arayana bakmadan telefonu sessize aldım ve gözyaşlarımı sildim.

Okulda yarın Quizi olacağimiz ingilizce geldi aklıma. Zaten ben kendi dilimi zor öğrenmişim. Bi de başımıza ingilizce çıktı. Off ben kitabı da okulda sıranın altında unuttum.

Hemem bi taksi çağırdım ve okula gittim. Öğle yemeği vaktiydi o yüzden sınıfta hiç kimse yoktu. Hemem sınıfa girdim. Sıranın altında unuttuğum kitabı aldım. Tam kapıdan çıkıyordum ki birine vurmamla ve kitabın yere düşmesiyle kendime geldim.

Eğilip alacaktım ama bir de kafalarımız çarpıştı.

Dolunay- Of dikkat etsene be.

Diyorsun ki bu Meriç. Ne alaka ya ben hayal mi görüyorum?

Meriç- Güzelim sakın ol biraz ya ne bu acele.

Dolunay- Ben senin güzelin falan değilim. Hem sanane çekil önümden.

Meriç- Peki. Çekilmezsem ne olur?

Dedi keskin bir bakış attı ve sınıf kapısını sert bi şekilde kapattı.

Dolunay- Ne yapmaya çalışıyorsun?

Meriç- Ben hiç bişey yapmaya çalışmıyorum Dolunay asıl sen ne yapmaya çalışıyorsun?

Dolunay- Of çekil önümden ac kapıyı.

Dememle kolumu tuttu ve

Dolunay- Bırak kolumu canım yanıyor. Bırak. Biraaaaaak (bağırarak)

Dedim ve gözümden yaşlar gelmeye başladı.

Dolunay- Bırak ya bırak lütfen.

Meriç kolumu bıraktı ve

Meriç- Ööözür dilerim.

Dolunay- Özür falan dileme simdi lütfen çekil önümden.

Dedim ve itip kapıyı açtım. Koşarak okuldan çıktım. Taksiyi aradım ve beklemeye başladım. Saat 13.27 yani taksiciler için yemek vakti olduğu için taksi bir türlü gelmiyordu.

Taksi gelmediği için ben de koşmaya başladım. Arkamda bir araba vardı. Sürekli farlarını açıp kapatıyor ve korna çalıyordu. Korkuyordum. Daha da gizli koşmaya başladım derken elimdeki kitap kaydı. Tutayım derken bir de önümdeki taşı farketmedim ve kendimi yerde buldum.

Gerçekten de çok çok kötü düşmüştüm. Dizim, kolum, elim, ayağın ve canım çok yanıyordu.

YAZARDAN :
Ewet biraz geç oldu ama yeni bölümü sonunda yayımladım.

Kitabı okuduktan sonra oyla kısmındaki yıldıza basmayı unutmayınız.

Bu arada kitap hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum.

Birde instagram hesabımı eklemek istiyorum. Yeni açtım takip💪@turkisharmys48👈

Intagramdan dm yoluyla kitap hakkındaki düşünceleri atabilirsiniz.

Bu arada kişisel instagram hesabim yok.🤞