CHAPTER 1

22 1 0
                                    


Jashira's Point of View

Another day at school. Hayst salamat sa Diyos at isang taon nalang makaka-graduate na ako.

I headed out of my room and waked my sister up, tsk tulog mantika. "Yah! Jashina! Wake up. Its been 5 minutes, kanina pa kita pinapa-bakod ayaw mo parin," Sabi Ko tsaka umalis sa higaan nya "isa pang tawag Ko, I'll tell abeoji (father) to turn the wifi off." Pag the-threat ko sakanya tsaka umalis na sa kwarto nya.

Naligo agad ako at nag bihis ng uniform. Kahit first day ngayun I still manage to wear uniform para Mas formal. Pagkatapos kong magbihis nagsuklay muna ako at nag polbo-- "Dai, wala ka bang talagang Plano mag liptint? Jusko 4th year na tayo! Manang ka pa din! Hoi dai, hindi na Ito Korea! Wala na tayo sa Korea. May chansa na ang lips at cheeks natin mag iba na ang kulay dahil sobrang init dito pati na rin skin natin, Jusko haggard na dai--"hindi sya na tapos sa pagsasalita niya cause I slammed the door right on her face haha. Alam ko naman na wala na kami sa Korea pero I'm still the same Jashira D. Khang that is half Korean and half Filipino, and I still have the same color as I had in Korea.

Nang matapos na kami sa lahat ng Gawain namin umalis na kami agad ni Jashina.

"Abeoji, when are we gonna visit Busan? I miss Haraboji (grandpa)." I asked my father.
"Soon, anak. Just wait, your mom and dad has things to do here. Just wait." And I did, I'm gonna wait. After a few minutes of driving we arrived at Furren High School.

"Bye Abeoji!" Tsaka pumasok na kami sa school. We were welcomed by cheerleaders and bands, they're dancing and playing their instruments while I'm here not minding the loud noises and just wore my earphones, gosh I hate the sounds of drums tsk.

Naglakad na ako agad papunta sa bagong classroom namin ni Jashina, hihintayin niya pa daw ang friends niya. Hmmm bat kaya ako wala? Well Oo boring naman talaga ako kasama, pero duh? Sila nga tong mahilig gumimik at lumabas kahit hating Gabi na gaya nalang ng kapatid ko, eh pano Kung makita ako ni Abeoji tapos kunin ang cellphone at libro ko? Sila nalang kaibigan ko tapos kukunin pa? ABA!?

***
Hayysstt Jusko ang hirap talaga ng mathematics Jusko!!

"If we divide a to b, the answer would be letter D. Because... Chu Chu bla bla." Wala talaga akong ma intindihan sa subject nato Jusko!

*KKKRRRRIIINNGG*

FINALLY! "CLASS DISSMISED!" Sigaw ng teacher namin, good timing! Gutom nako!

Agad akong pumunta sa cafeteria at nag order ng veggy, rice, tsaka juice. Hindi ko na hihintayin si Jashina alam ko naman na doon nanaman yun kumain sa mall kasama ang mga kaibigan nya. Susubo na sana ako ng may ma tapon na pancit na di ko alam San galing sa blouse ko. Oh God! Wala na akong extra! Pano nato may next class pa kami! Agad ko na mang tinignan ng masama yung nakatapon pero agad rin akong umiwas ng tingin. Tsk si Anika na naman! Ano bang problema niya!?

"Ay! Sorry, I didn't mean it. Diba girls?" Sabi nya at nag pipigil ng tawa habang tinitignan ang kasama nya, tumango naman ang mga bruhilda.

"O-okay lang. Pero sana mag hinay ka naman." Sabi ko, god! Ayaw kong mapahiya!
"Sa susunod kasi, Jashira. Magdala ka ng extra,hindi mo alam kung anong oras ka mapapahiya at isa pa-" hindi nya natapos ang sinabi nya dahil may sumampal sakanya. Hayst good timing talaga eh, Jashina.

"Huh?! At ikaw pa ang may gana na pagsabihan sya na Magdala ng extra, dahil hindi nya alam Kung Kailan sya mapapahiya? Hello! Gaga ka ba? Anong ginawa ng kapatid ko sayo? Sinasampal-sampal Ka rin nya? Tinaponan ng pansit? Juice? At 'linagyan ng ice ang bag? Kung wala naman! Eh sana wag mo na syang pansinin?! Triggered ka pa rin dahil Naging sila ng boyfriend mo noh? Well what do you expect! Maganda ang kapatid ko pwera nalang sayo na taga Germany tapos nag dala pa ng germs sa pinas! Wag ako Hah?! Isa pang hawak mo sa kapatid ko or kahit isang hibla ng buhok nya ay hahawakan mo! Kakalbohin talaga kita!" Sigaw niya Kay Anika Tsaka ako hinila palabas ng cafeteria. Whoa what a scene. Amazona talaga tong kapatid ko ever, but I love her 'cause of that.

"Ano ka ba?! Gusto mo ba na hanggang ngayun binubully ka pa rin?! Jashira, alam mo naman na hindi ako palaging nandito sa tabi mo eh. Pls learn how to fight. Hayst. Samahan mo na akong kumain, wag mo nang kunin ang pagkain mo doon." at yun hinatak ako papuntang mall.

Im really blessed to have a sister like you. Sabi ko sa sarili ko Tsaka ngumiti.

That Humdrum Girl!Where stories live. Discover now