yeni okulumla başım dertte

T @ E @ R @ K @ E @ D @ İ @ Ş :((((....

Şu  an  okulda  sıkıntıdan  patlamak  üzereyim  çünkü  lanet  olsun  ki  okul  nöbetçiliği   bizim  sınıftan  itibaren  başlayacakmış   ve  nedense  ilk  nöbetçi  ben olacağım .

Daha  henüz  geldiğim  bir  okulda  beni  nasıl  nöbetçi  yaparlar .

Bakalım  beni  nasıl  bir  gün  bekliyor .........

Bugün  pek  bir  sorunla  karşılaşmayı  istemiyordum .  Ya  yine  o  meymenetsizin  yüzünü  görürsem ..

ama  yok  bu  sefer  kesin  yüzüne   yumruğumu  geçiririm  aaa  olmaz  ki  ama  böyle  neyim  ben  onun  kuklası  mı?

Bu  kadar  aşağılanmayı  kabul  edemem  ben .  Daha  geleli   bir  hafta  olmadı  o  çocuk  tarafından  her  türlü  hakareti  yedim .

Neyse  umarım karşılaşmam ......

Az önce bi hoca beni çağırdı . Neden bilmiyorum ama yine kesin bir şeyler yapmışımdır ben  farkında olmadan ..

Yok canım  sadece çay istiyormuş . Hay zıkkım içeydin bunun içinmiydi hepsi bende ne sanmıştım ödüm  koptu benimle ilgili bir şey diye

Yorucu  bir  günün  ardından  nihayet  okul  bitmişti . Gerçi  günün  sonunda  yine  yapacağımı  yapmıştım . Zaten  bir  günümude  olaysız  geçirsem  çok şaşırıcam ..

Okul  çıkışıydı  ben  çantamı  alıp  sınıftan  çıktım  merdivenlere  geldim.  (biliyorsunuz  merdivenler  benim  düşmanımdır )  Merdivenlerin  ortasına  kadar  sağ salim  ulaşabildim  ama  ne  yazık  ki  devamını  getiremedim  yine  olan  oldu  ama  bu  sefer  zararım  kendime  değil   merdivenlerdeki  herkese ..

Dediğim  gibi  merdivenlerin  ortasındaydım  birden  arkamdan  gelen  bir  sesle  irkildim  ve  ne  olduğunu  anlamak  için  arkama  döndüm  mühim  bir  şey yoktu  sadece  biri  ötekine  bağırmıştı .  Bende  tekrar  yoluma  devam  etmek  için  önüme  dönüp  merdivenlerden  inmeye  devam  ettim .  Zaten  ne  olduysa     o  zaman  oldu .  Önümde  ki  topluluk  durmuştu,  bende  durduğunu  farketmemişim  inmeye  devam  ediyorum,  birden   önümdeki  topluluğun  üzerine  düşmez miyim? tabi herkesi yere düşürmeyi başardım . Eminim herkes o anda bana küfürler savurmaya başlamıştır . Buda yetmezmiş gibi arkamdakilerde bize katıla katıla güldüler . Allahım tek bir günüm dahi  sakin geçmez mi benim ..

Hepsinden tek tek özür diledim  neyse ki kimseye zarar gelmemişti .

Bugünkü belayı da atlattıktan sonra nihayet yurttaydım . Akşam yemeğinden sonra odama çekildim . Allahım ne yapıcam ben kendimle,  durmadan etrafıma zarar veriyorum ,  sürekli başım dertte . Sanırım bu okulda pek rahat etmicem ,  ayrılamamda .... babam beni öldürür  . Off  Allahım napcam ben ...

Sabah erkenden kalkıp okula gittim . Burda sabahları hava bayağı serin oluyordu . Bende tadını çıkarayım dedim .. tabi yine başıma bi şey  gelmezse 

Aslında  bana  sorucak  olursanız  okula  gitmekten  nefret  ederim .  Keşke  okul  diye  bi  şey  hiç  olmasaydı.  Niye mi?  Çünkü  yıllarını  veriyorsun  okumak  için  Bütün  çocukluğun  gençliğin  hep  çalışmakla  geçiyor .

Sonra  belli  bi  yaşa  geliyorsun  meslek  sahibi  oluyosun ,  artık  rahatım  diyorsun  ve  istediğin  her  şeyi  elde  edebileceğini  sanıyorsun   ama  inanın  bana bu  hiç  de  göründüğü  gibi  değil .  Yani  demek  istediğim  insan  bütün  ömrünü  çalışarak  ya  da  hizmet  ederek   geçiriyor.

Beni  yanlış  anlamayın  sakın?   Demek  istediğim  okumanın  boş  olduğu  değil .  Aksine  okumayan  asıl  boştur.

Neyse  çok  konuştum .  En  iyisi  biraz  dersi  dinleyeyim  yoksa  bu  sene  gerçekten  sınıfta  kalıcam ...................

Okul  çıkışı  kırtasiyede  işim  vardı .  Allahtan  kırtasiye  okula  yakın ,  en  azından  bilmediğim  bir  yerde  kaybolmicam .

Kırtasiyede  isim  bittikten  sonra  yurda  doğruc yolac koyuldum .  Birden  karşıma  sivri  dişli ,  kapkara  bir. köpek  çıkmaz  mı ?  Ödüm  koptu .  Bakalım      nasıl  kurtulacam .  Korkudan  köpeğin  olduğu  bölgeye  yaklaşamıyordum  bile  .

Bi  anda  barkamdan  tanıdık  bi  ses  "Ne  o  Korktun  mu?"  dedi .  Arkama  döndüğümde  karşımda  duran  kişi   o  belalı  çocuktan  başkası  değildi.

"Yine  mi sen !"

"seni gördüğüme bende sevindim."

"Aa ukalaya bak nedense ben seni gördüğüme pek sevinemiyorum."

"Üzülme ! zamanla alışırsın ."

"Alışmak mı? Ben hiç öyle düşünmüyorum."

"Sen beni bırak da , gerçekten bu kara kuru köpekten korkmasın değil mi?"

"Sanane.. sana mı sorucam!  Off !  ne bela şeysin sen böyle .."

Arkamı  dönüp  köpeğin  olduğu  bölgeye  doğru  yürümeye  başladım.  Bendeki  de  ne  cesaret .  Aslında  inat  desek  daha  iyi  olur.

Sinir  küpü  olmuştum.  Artık  ne  bu  okula  ne  de  o  çocuğa  tahammülüm  kalmadı .  Bu  okulu  hemen  terketmeliydim .  Gerekirse  herkesi  karşıma  alırdım . Aceleyle  babamı  aradım .  Ona  beni  hemen  bu  okuldan  almasını  söyledim .  Aslında  söylemedim ,  emrettim .  Babam  emrivakilerden  hiç  hoşlanmaz  ama  artık  ben  de  burama   kadar  dolmuştum .  Gerçekten  bu  okula  bi  gün  daha  dayanamazdım .  Babam  ertesi  gün  okula  geldi.  Ona  bu  okula  geldiğim  günden  beri  başıma  gelen  her  şeyi  anlattım.  Pek  de  şaşırmışa  benzemiyordu.. 

"Kızım sen bunları her gün yaşıyosun yeni bi şey değil ki!

" Baba  ben bu okula bi saat daha dayanamam !  ya beni bu okuldan alırsın , ya da ben kaçarım!!!!....

Babam şok olmuş bi şekilde bana bakıyordu . Etrafımızdaki insanlar da bize bakıyordu . Sanırım sesimi çok yükselttim.. Eminim babam bana çok kızmıştır ..

Yurda  gidip  eşyalarımı  topladım .  Babam  da  kaydımı  almakla  uğraşıyordu .  İşimiz  bitince  beraber  okuldan  çıktık..  Gitmeden  önce  son  bir  kez  dönüp okula  baktım .  Buraya  sadece  iki  hafta  dayanabilmiştim.....      Çok  bile  dayanmışım.. 

İki  hafta  içinde  çok  şey  yaşadım ..  Ve  kendi  kendime  bi  şeyler  mırıldandım..

"Bu  okula  bir  daha  asla  geri  dönmiceksin   Mira   asla....!!

Arkadaşlar bu kitabın son bölümü , devamını getirmeyi düşünmüyorum. Belki güzel bi kitap olmadı .. ama en azından benim için bi deneyim oldu..

Gerçekten artık yazmayı istemiyorum bu yüzden bu kitaba son  verdim.

Böylece artık yeni okulumla başım dertte değil:))))))