"Senin farkın ne?"
Soruyu beklemeyen kız adımlarını yavaşlatarak ona ayak uyduran uzaylıya baktı, uzaylının boyu ondan yaklaşık iki kafa kadar daha uzundu ama zaten dünyadaki çoğu insan kızdan oldukça uzundu.
"Farkım mı?"
"Evet farkın, uzun zamandır orada birinden yardım bekliyordum ama kimsenin bana baktığı yoktu."
"İnsanlar tuhaf olabiliyor, keşke kartona yazı yazmak yerine konuşsaydın. Okuma konusunda sıkıntılarımız var."
"Evet belki de sorun budur."
Yemek satan bir yer bulana kadar başka bir şey konuşmadılar ve ellerindeki tepsilerle masaya otururken de sessizdiler.
İkişer hamburger, kola ve bolca patates kızartmasını yerken birbirlerine bakıyorlardı. Uzaylının aklında bir sürü soru vardı ve bir o kadar soru da kızda vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzaydan Geldiğine Göre Yorgun Olmalısın
Short StoryYolculuk nereye uzaylı kardeş? ~ 1.2.18