Chapter 1

6 1 0
                                    

Sa buhay,

hindi mo alam kung hanggang saan ang kaya mo, kung hanggang saan ang magagawa mo para marating ang gusto mong puntahan.

You just live life.

Believe in impossible, because everything is possible.

Wala tayong karapatang baguhin ang nangyari na dahil kung anu ito, ito ay ito na...

It can't be undone but it can be accepted.

Ako yung tipo ng tao na laging may plano, dahil para sa akin ang pagplaplano ay sign nahanda ka nang magsettledown for the future.

That's my vision in life.

Nandito ako sa hospital, dahil iniintay ko si Joyce ang pinakamamahal ko,ang dyosa ng buhay ko, ang babaeng gusto kong pakasalan.

Kukunin kasi namin ang result ng medical exam ko, kailangan kasi sa work.

Gusto ko na siyang pakasalan, i can't wait na magkasama kami sa iisang bahay, yung pagdating ko kakain ako ng niluto niyang pagkain, habang kasabay naming pinapangaralan ang mga anak naming kambal na nagtatalo kung sino ang panganay.

Gusto ko ngayong araw na to ako mag-propose sa kanya.I want it to be unexpected but surreal at the same time.I love her and I can't wait to live with her.

"Hoy, babs anu kanina pa kitang tinatawag diyan,?" untag ni Joyce sa akin.

Kinakabahan at namamawis ang aking kamay , na dinukot ko sa aking bulsa ang simpleng singsing na may nakaengrave na note, parehas kasi kaming mahilig sa music kaya ito ang napili ko.

Unti-unti akong lumuhod at nakita ko ang pagrehistro ng pagkabigla sa kaniyang mukha, basta hindi ko maipaliwanag.

"Joyce, baboy ko......anu......will....you ...marry me..?utal utal kong tanong sa kaniya...natigilian ako ng nakita kong hindi siya umiimik.Hindi ko napaghandaan , kung maghihindi siya, pero okay lang naman, kaya ko siyang hintayin, ganun talaga eh.

"Oka- ,"pero bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay naramdaman ko na lang ang labi niya sa labi ko...

"Tatanggihan ba naman kita, eh mahal kita babs ko,"

Hindi ko mapigilan ang saya ko, kaya hinalikan ko siya, and this time our kiss last longer, parehas kaming naghahabol ng hininga ng isang kulbit ang sumira sa moment namin.

"Are you Jeff Rodriguez?"

"Yes doc, why?"i asked

" About your results, "si doc naman pasuspense, kating kati na nga akong maghoneymoon eh...

"What about it?"

" You have a cancer, acute myeloid leukemia, its in its terminal case, You only have one month to live."

I just laughed..habang si Joyce ay maluha luha na..

Problems always come in the right timing.

Loneliness always surprise everyone after happiness takes it place.

-Jeff-

The 30 Day PlannerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon