"Başınız sağolsun." dedi soğuk sesiyle.Onu onaylarcasina kafamı salladigimda gözüm den bir damla yaş düşmüştü.Dudaklarımi dudaklarıma sıkıca bastirdim.
"Onu çok mu seviyordun?"diye soru yöneltti bana yutkunarak.Birkaç saniye anlamsizca suratına baktiktan sonra;
"O benim babam."diyebilmiştim zorda olsa.yağmur siddetlendiginde üzerimin çamur olduğunu farketmistim.O ise hala anlam veremediğim bakislariyla beni izliyordu.
"Git buradan."dedim sessizce tislarken.
Beni umursamamisti.yağmur şiddetini artırırken Şimşek sesleri gittikçe yukseliyordu.
"Ne bakıyorsun!"diye bagirdim ayağa kalkarak.
"Sen hiç babanı kaybettin mi,bunun ne acı bir şey olduğunu asla anlayamazsin!"
rüzgar ve yağmurla birlikte aglamamda artmıştı.Hiç birsey söylemeden öylece suratıma bakması beni deli ediyordu.Bir süre sonra hızlıca üzerime yürümeye başladı ne yapmaya çalıştığını anlamamistim.kolumdan sertce yakalayıp yürümeye başladı.resmen sürüklüyordu.
"Ne yapıyorsun? bırak kolumu."dedim korkuyla.
"kapat ceneni,daha fazla burada kalirsan hasta olacaksın."diye mirildandi.
"Babama veda etmedim."dedim hickiriklarim arasında.Kolumu aniden bırakmıştı beni ittirmesiyle tokezlemistim.sinirle suratıma bakıyordu.
"Aslında biliyor musun Megan..benim babama veda etme şansım bile olmamıştı."dedi dişlerinin arasindan.Aklima az once soylediklerim geldiginde pismanlikla suratina bakmistim.onu gerçekten sinirlendirmistim.Birsey söylememe izin vermeden konuşmaya devam etti.
"Çünkü orospu çocuğunun teki onu benden aldı.gözümün önünde onu öldürdü.henüz 4 yaşındaydım..sence 4 yaşındaki bi çocuk için fazla yıkıcı değil mi?babasız büyüdüm Megan onu tanımıyorum son hali aklımdan çıkmıyor lanet olsun." saclarindan cekistirmeye başlamıştı.kendi kendine birseyler mirildaniyordu. söylediklerimden utanmistim.Hızlıca gidip ona aniden sarildim,bunu neden yaptığımı bilemiyorum sadece sarilmistim işte..ellerini belime koyup kendine bastirmisti.kafasını boynuma gommustu.ellerim saclarinda sıkıca ona sarilirken bir anda beni itmisti.yere düşmüştüm.yüzüme bakmadan hızlıca uzaklaşmaya başladı.
-BİR HAFTA SONRA-
bir haftadır odamdan cikmiyorum.Evin her yerinde babam var rüyalarıma bile giriyor uyuyamiyorum.sanki canimdan can aliyorlarmis gibi,sanki bu acı hiç bitmeyecek.Hiç alisamayacagim...
"Megan,asagida seni görmek isteyen biri var hayatım." Amy'nin sesi ile dusuncelerimden sıyrılıp kapıya doğru ilerledim.kapıyı açtığımda Amy ile gozgoze gelmiştik.
"Kim?" diye mirildandim.
"Adının Zayn olduğunu söyledi."dedi gülümsemeye çalışarak..
"Tanımıyorum."dedim net bir şekilde. Amy suratıma anlamsizca bakarken merdivenlerden gelen sesle Kafamı o tarafa çevirdim..O gelmişti cenazede ki çocuk.şaşkınlıkla ona bakarken.Amy bana tebessüm ederek yanımızdan uzaklaştı.
Zayn yanıma geldiğinde "hazırlan."diye emretmisti.Bu söylediğini umursamayarak "burada ne yapıyorsun?"diye mirildandim.
"Dediğimi yap hadi."dediğinde odama yönelip dolabimi açtığımda elime aldigim ilk şeyleri üzerime geçirdim.Açık renk ince bir kot ve v yaka siyah oldukça bol bir tshirt giymistim.odamin kapısını açtığımda bana bakan iki çift kahverengi gözle karşılaşmistim.
"Gidelim."dedi yaslandigi duvardan dogrulurken. Kafamla onu onaylarken takip etmeye başladım.Aşağıya indigimde Amy'e "gecikmem."diyerek evden çıktım.hızla arabaya bindigimde hiç bişey söylemeden sürmeye başlamıştı.dikkatle suratini inceliyordum.kirpikleri çok hoş görünüyordu.kimsin sen diye söylendim icimden.
"Bana öyle bakmayı kes."dedi umursamaz birsekilde bunu demesiyle hızlıca bakıslarimi baska yöne çevirdim.
"sana baktigimida nereden cikartiyorsun?"diye mirildandim.hafif kikirdadi gözlerimi devirerek derin bi nefes aldım.
Arabayı durdurdugunda etrafa bakinmaya başlamıştım.sahile gelmiştik.deniz sakindi havaysa güneşli buna rağmen fazla sessizdi.Zayn arabadan inip ilerlemeye başladığında aceleyle arabadan inip onu takip etmeye başladım.bize doğru yaklaşan çiçekçi kadını durdurdugunda anlamsizca onu izliyordum.iki demet kırmızı karanfil ve beyaz gül almıştı..iskeleye doğru ilerlemeye başladık en ucuna kadar gidip oraya oturduk.kafamı zayn'in omzuna yasladim.Denizi izliyorduk..bu huzur verici..
"Bir haftadır okula gitmiyorsun,yemek yemiyorsun,odandan cikmiyorsun bile soylesene ne yapmaya çalışıyorsun kendini oldurmeye falan mı?"dediğine kafamı hızlıca omzundan kaldırıp suratına bakmistim.Tüm bunları nereden biliyordu.
"Kaybedecek birseyinin kalmamasi, özgürlük galiba.."dedim mirildanarak.
"peki ya Angel? onun sana ihtiyacı var Megan."
"Tüm bunları nereden biliyorsun zayn?"dedim gözlerimi üzerine dikerek,hakkımda fazlaca şey bildiği apaçık ortadaydi.
"babanı yakından tanıyorum."dediğinde gözlerim parlamisti.
"o iyi bir adamdi.sana ve ailesine fazlaca düşkündu.emin o böyle davrandığını bilse sana çok kızardi.Angel senin bir parçan onun yaninda ol,sevgini hissettir.kendine eziyet ederek babanı geri getiremezsin.güçlü bir kızsin bunu biliyorum hersey iyi olacak."dediğinde sessizce ağlamaya başlamistim.
"Tüm bunlarla başa çıkamıyorum."diye inledim..
"Buna katlanamiyorum,tüm bunlar çok fazla."diye ekledim.sesim kesik kesik çıkıyordu.konusmakta güçlük cekiyordum.zayn se sessizce konuşmam için bana zaman veriyordu.
"Bunu yapanı bulacağım."dedim hırsla.zayn birsey soylememisti.bir kaç dakika sonra birseyler mirildandi.
"Bana söz ver hayatına devam etmek için cabalayacaksin."dedi gergindi,fazlasıyla.
"sende bana bir söz vereceksin."dedim gözlerini üzerime dikmis beni dikkatle dinliyordu.
"babamın katilini bulacağız,sana ihtiyacım var.."dediğimde bana döndü ve konuşmaya başladı.
"onu bulacağız.söz veriyorum."dediğinde memnun olmuscasina gulumsedim..
voteler ve yorumlar çok önemli :) hikayeyi nasıl bulduğunuza dair veya neyin eksik olduğu na dair yorumlarınızi beklemekteyimmm:) şimdiden teşekkürler :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SECRET (Zayn Malik-Selena Gomez)
FanfictionSırlar yüktür ne kadar taşırsan yürümen o kadar zordur.. Orta da büyük bir sır var.. tehlike hemen yanında.