Eğer Yaşarsam

Hastaneden Çıkış

Birden makineler ötmeye başladı.Bende bayılıyor gibi olmuştum.

(Burada ruhu devreye geçiyor.)

Sonra birden uyandım.Yaşamak istemiyordum.Annem babam ölmüştü.Acaba Duruya nolmuştu? Hemen Duruyu aradım.Onun birşeyi yoktu.Eğer ölürsem annem ve babamın yanına gidicektim fakat Duru??

Eğer yaşarsam da Duruyla olacaktım.Arkadaşlarımla,kuzenlerimle diğerleriyle olacaktım.

Sonra odama erkek arkadaşım geldi. Ağladığını gördüm.İlk defa onu öyle görüyordum.

Bana birşeyler demeye başladı:

"Herşeyim, beni bırakıp gitme daha dışarda seni bekleyen bir sürü insan var. Onları üzemezsin.Seni seviyorum."dedi ve beni dudağımdan öptü.

~~~~~~~~

Gözlerimi açtım.Açtığımda bütün ailem oradaydı.Sevinçle bana bakıyorlardı. Ama Duru ağlıyordu.

"Duru noldu canım"dedim.

Teyzem:

"Damla,canım bak üzülebilirsin ama sana söylememiz gereken bir şey var.

Ben de onun söylemesine fırsat vermeden şöyle dedim:

"Annem ve babam öldü, biliyorum.."

Herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu.

Teyzem:

"Damla sen..sen nerden biliyorsun" dedi.

"Hemşireler konuşurken duydum."dedim ve ağlamaya başladım.

~~~~~~~~

Sakinleştiğim zaman teyzem bana gelip: "Canım birazdan taburcu olacaksın. Sonrada eve gidicez eşyalarınızı alıcaz ve bize gidicez."dedi.

Ben de "tamam" şeklinde başımı salladım.

Arabaya tereddütle bindim.Duru hala ağlıyordu.

"Durucum yapma ama böyle."dedim.

Duru bana ağlayarak:

"A..ama abla..annem ve ba..babam öldüü." dedi ve ağlamaya tekrar başladı. Ben de ağlamaya başladım.

Eve gelmiştik.Anahtarı çıkarırken ellerim titriyordu.Orası artık bizim yuvamız değildi ki.Bir şekilde kapıyı açmıştım.Etrafa bakıyordum.Artık orada yaşayamazdık.