Ev

29 1 0
                                    

Zil çaldı. Çantamı aldım ve hızlı hızlı adımlarla kapıya doğru gidiyordum.Ta ki eniştemi görene kadar.

Bana gülümsedi ve "gel" işareti yaptı. Ben de hemen Eylülü kolundan tuttum ve arabaya doğru getirdim.

Eylül:

"Damla ne yapıyorsun canım yanıyor." derken arabaya gelmiştik.

"Enişte bugün Eylülle ders çalışacağızda onların evde o yüzden ben gelmiyorum." dedim.

Eylül şaşkın bir halde bana bakarak:

"A..ama senin daha önemli.."derken kolunu sıktım ve o da:

"Evet ders çalışacağız."dedi.

Eniştem de:

"Tamam canım istersen ders çalışmanız bittiğinde seni alıyım."dedi.

Ben de:

"Gerek yok kendim gelebilirim."dedim.

Eniştem gitti. Eylül bana:

"Neler oluyor? Neden yalan söyledin?"diye sorular sordu.

Cevap vermeden gittim.Kolumu tutup tekrar sordu:

"Nereye?"

"Sanane.Öyle demem gerekti.Şimdi işim var ve seninle uğraşamıycam." dedim ve gittim.

Eylül:

"Ne işin varmış bakalım hanımefendi bizde öğrenelim."

(Tabi Eylülün bu söylediğini Damla duymuyor.)

Eve gelmiştim.Girmekte tereddüt ediyordum.Ama girmem lazımdı. O mesaj boşu boşuna gelmemişti bana.Ben de korksamda anahtarı çıkardım.Ellerim titriyordu. Kapıyı açtım.

İçeri girdim.Nerden başlayacaktım ki? Nasıl bulacaktım?

"En iyisi yatak odalarına bakmak." diye

düşündüm.

Oraya vardığımda aklıma anılarımız gelmişti.

"Duru telefonumu ver."diye bağırıyordum. Ama Duru vermemekte ısrar ediyordu. Annemlerin odasına girmişti.

"Şimdi yakalandın küçük hanım ver bakalım telefonumu." dedim ve onu yakalamaya çalıştım.

Yakaladığımda hala vermemekte ısrar ediyordu.Ben de gıdıklamaya başladım.

Duru;

"Abla..Abla nolur yapma."diye gülerek bağırıyordu.

Ben hala gıdıklamaya devam ediyordum. Sonra içeri annem geldi ve o da beni gıdıklamaya başladı.

"Anne yapma yaa.."dedim

Sonra babam geldi ve:

'Oooo hanımlar."dedi.

Şimdi bunları düşünemezdim.Hemen bir şeyler aramaya başladım.Yastık altlarına, dolaplara her yere baktım.

Fakat bir şey bulamamıştım.Tam çıkıcakken bir ses geldi.Olduğum yerde kaldım.Ya bana mesajı atan kişi geldiyse? Ya beni öldürürse?

Çok korkmuştum.Odadan dışarı çıkmadım.Ayak seslerini duyabiliyordum. Odaya yaklaşmıştı.Elimde hiç bir şey yoktu.Etrafa baktım ama bir şey bulamadım.En iyisi dolaba girmek dedim ve girdim.

Odaya girmişti.Onu delikten görebiliyordum.Ama tam çıkaramamıştım. Sonra dolaba doğru yaklaştı.Bu sefer daha çok korkuyordum.

Dolabı açtı ve ben çığlık atmaya başladım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 23, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Eğer YaşarsamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin