ÜVEY

175 5 3
                                    

Ağlayarak pencerenin önündeki sandalye ye oturdum .Ali bu işin olmayacağını anlamış olacak ki sinirle odadan çıktı.Annem sevecen bir tavırla yanıma geldi.

"Eh be güzel kızım .Eh be Defne. Sana bu iş olmaz demiştim kızım . Tamam Ali lerle çok yakınız ama siz kardeş gibi büyüdünüz.Vazgeç bu sevdadan baban ve abin sizi öldürmeden.Ben de Ali 'nin annesiyle konuşacağım.Artık telefonla görüşmek de yok.Unutun birbirinizi..''

Beni teselli etmeye mi geldi bilmiyorum ama nedense annem çıkınca aglamam siddetlendi.Bu arada gürültüyle karışık bağırmak sesleri duydum.Bu Ali nin sesiydi !

ÜVEYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin