Tam bir hafta oldu...onsuz geçen 7 gün.Rüyalarıma gelmesi hariç.bir haftadır sürekli rüyalarımda .Ondan hiç haber almamak için telefonumu bile fırlatıp attım.çünkü biliyorum eğer telefonum açık olursa attıği mesajlara ,bıraktığı cagrilara kayıtsız kalamazdim.Sahiden nerde benim telefonum.?
Telefonumu aramaya koyuldum.Birkaç yere baktıktan sonra yatağın altında olduğu aklıma geldi.Telefonu açtığımda 153 çağrı 92 mesaj vardı .Şimdi kendimle savaşma vaktiydi .O mesajları okumali mıyım okumamali miyım.En sonunda bır çok kızın yapacağı gibi okumaya karar verdim.
bir çok mesaj birbirinin aynıydı.
"Neden yaptın defne."
"Sensiz nefes alamıyorum."
"Telefonun neden kapalı?Lütfen bana cevap ver."
"Beş gündür senin guzel yüzünü gormuyorum.Kadife sesini duymuyorum.Beni kendinden mahrum birakma defne."
Uzgunum bunu bize yapmak istemezdim ama yapmak zorundayim Ali.Seni iyiliğin için...
~~~~
Markete uğramak için dışarı çıktım.Küçük çaplı bir alışverişten sonra eve gitmek için yola ciktigimda Ali yi gördüm.Yaninda guzel bir kız vardı .İnanmiyorum Ali.Hemen başka birini mi bulmuştu.Kizgin bir şekilde Aliyle o kıza doğru yürüdüm.
"Sana inanmiyorum Ali.hemen başka birini mi buldun .Ben senin için üzülürken."
"Dur Defne yanlış anladın.Sandığın gibi değil."
"Nasıl sandığım gibi değil ya.yolun ortasında sarmaş dolaş.gule oynaya gidiyorsunuz."
"Susmayi deneyip beni bir dinle! O benim kuzenim Hilal. Almanyadan yeni geldiler.Bir süre bizle kalacaklar."
Kendimi aptal durumuna düşürmüştüm ama sonuçta sevgili değillerdi.Ali ise korktuğum soruyu sormuştu bile .
"Hem sanane benden . benden Sen ayrıldın şimdide bana hesap soruyorsun."
Hadi bakalım defne ayıkla pirincin taşını.
"Seyy ...Benn .."
Beni kurtaran hilal olmuştu.
"Ali abi boşver şimdi bak gerçekleri öğrendi defne abla.Kızın üzerine gitmeye gerek yok.
Gözlerimle Hilal e teşekkür ettim.Beni büyük bir dertten kurtarmıştı.
Ali lafa girdi
"Defne yalvarirım beni birakma.Bizden vazgecme.Seni ilk günkü kadar çok seviyorum."
"Hayır Ali bosu boşuna beni de kendini de üzme.Ben gidiyorum kendine iyi bak.Hilalcigim bu arada tanıştığımıza memnun oldum.Sonra görüşmek üzere."
Bir kez daha Aliye sırtımı dönüp gitmistim.
~~~~~~
Günler geçiyor,bende Ali yi unutmaya çalışıyordum.Ama olmuyordu yapamıyordum.Bu günde yine Aliyi unutmaya calistigim günlerden biriydi.Akşam yemeğinde abim lafa girdi
"Anne bu aralar bir kız görüp duruyorum etrafta,sen tanıyor musun ? yüzü biraz kızarmıştı .
"Ne biliyim oğlum ben kim.Hem senin niye dikkatini çekti bu kadar ?"
"Hiiicc anne...merak ettim de o yüzden... "
Artık lafa atlama vaktiydi.
"Sordugun kız esmer yeşil gözlü mü abi "
"evet sen nerden biliyorsun ?"
"O kızın adı hilal.Ayrıca Ali nin kuzeni.Almanya dan yeni gelmisler."
" Hmm..adı ne demiştin ? Hilal miydi ?"
"Evet de sen niye domates gibi kızardın ? Yoksa Hilal den etkilendin mi ?"
"Yok be ne alakasi var"
""Hadi abi itiraf et . Hilalden hoşlanmışsın sen"
"of tamam belki biraz "
"hahahah.abi ya çok güldürdün beni"
"Kızım dalga geçme abinle . oğlum defne doğru mü söylüyor gerçekten begendinmi bu kızı ?"
"Evet anne."
"oh be ne güzel .ben nezaketle(Alinin annesi) konusayim bakalım.Hadi hayirlisi.
Canım abim annemin bu sözlerine ümitlerin olacak ki yüzüne koca bir sırtıma yerleştirdi.Abim aslında yakışıklı bır adamdı,bir der şu hanzolukları olmasa...
Ertesi gün Nezaket Teyze bize geldi.Hilal de yanındaydı.Annem daha ilk görüşte hilali gelini olarak kabul etmişti.Bir şeyler ikram edilip hoş geldin beş gittinden sonra annem konuya gireceği için bana kas göz yaptı.Bende Hilalden beraber bizim odaya geçtim.
"Ee Hilal biraz kendinden bahset"
"Bahsedilecek pek birşey yok aslında.Annem ve Babam yıllar önce Almanya ya görmüşler.Yıllardır orda yasiyorduk.İki yıl önce babamı kaybettim.Canım annem,dayanamadi babamın yokluğuna...O da altı ay önce göçüp gitti buralardan.Bende yalnızlıktan sıkıldım.Buraya geldim."
"İyi ki geldin,bana da bır arkadaş olur."
"Sen beni tanımıyordun ama ben seni ilk gördüğüm an tanıdım .Ali abim seni bana hep anlatır.Neden ayrıldın ondan.."
"Bu konuyu hiç acmayalım lütfen."
"Tamam öyle olsun."
"Ee sen anlat bakalım birazda.Efe diye bir abin varmış "
"Evet var..aslında doğruyu söylemek gerekirse senden çok hoşlanmış ."
"Hadi canım...ben.benden mi?" yüzü kızarmıştı .
"Yok artık.Yoksa ..sendemi...Sen abimden mi hoşlanıyorsun ."
"Yok canım..yani..biraz."
Hadi bakalım,işler iyice kızıştı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY
Teen FictionSevgi herşeye yeter mi ? Sahi nedir sevgi? Birini sevmek mi ,onu sahiplenmek mi ?! Dondurması elinden düşmüş ,uçan balonu elinden kaçmış , anne sevgisini hiç tadamamis bir çocuk ne kadar üzgün olursa,sizde bu kitabı okurken o kadar üzgün olacaksin...