Eyvah! Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu ah-u zâr kaldı.
Şimdi buradaydı, gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Ben gittim, o haksar kaldı,
Bir köşede tarumar kaldı,
Baki o enis-i dilden, eyvah,
Beyrut'ta bir mezar kaldı.
Abdülhak Hamit TARHAN
VE ŞİMDİ ŞİİRİN HİKAYESİNDE ⤵
Makber Abdülhâk Hamit Tarhan'ın ilk eşinin ölümünün ardından yazdığı mersiye tarzındaki şiirinin adıdır.
Bu şarkının sözleri ise yine Abdülhâk Hamit’in yazdığı bir oyundan alıntıdır. Abdülhâk Hamit, verem olan ilk eşi Fatma Hanımın Bombay’da görevliyken hastalığının artması üzerine İstanbul’a dönmek üzere yola çıkar; ama eşi kurtulamaz ve Beyrut’ta ölür, eşini orada toprağa veren şair yasa boğulur.
Altı ay boyunca karanlık bir bodrum katında yaşar, altı ay sonra o bodrum katından çıktığında Gülhane Parkı’na gidip ahaliye “Makber” şiirini okur…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlerden Hikayeler
PoetrySevilen şairlerin sevilen şiirleriyle bir kitaba başlıyorum. Sıradışı mısraların sıradışı hikayeleriyle sizi şairlerin hayatlarıyla tanıştıracağım.
