My Husband Slave

CHAPTER SIX

Elizabeth still remembers clearly how Xander treat her at that time. Yes, he may not be the sweetest but she fell and never once catch...but that is fine with her. In the first place, she did not think that Xander will feel the same way. Xander is not the type of man that is serious about relationships or commitments. Hindi mo talaga matutukoy ang tao kung seryoso ba o nakikipagbiruan lang sa'yo.

Xander did really change compare to now. Hindi niya alam kung bakit pero isang araw, bigla na lang itong hindi na maayos ang pakikitungo sa kanya.

"Eliza," napakurap kurap siya at deretsyo ulit itong tinignan sa mata. Nakatayo na mula sa kinauupuan at paakyat na kung nasa'n siya.

"Xander, asan ako? What happen last night?" tanong niya ng makalapit ito. He simply massages his nostrils and looks at her.

"You're in my resthouse. I brought you here after collapsing near your workplace. I also check you by my personal doctor and see that nothing is wrong with you."

"Are we still in Manila?" masyadong malaki ang lupa na nakikita niya sa labas ng mga bintana at hindi niya matukoy kung saang lugar siya.

Napabuntong hininga ito. Parang naiirita na sa kakatanong niya.

"No. Nasa Rizal tayo. I cannot leave you behind from what happen kaya byinahe na kita pasama sa'kin. I also have a business to attend so,"

"'Yung trabaho ko!" naibulas niya.

"Seriously?—" napakunot-noo ito at sumandal sa railing ng hagdan—"I can offer you a new job than that club. Better and higher salary."

"I'm fine with my job. A job na binubuhay ako at ang pamilya ko. Mas pipiliin ko pa silang makasama kesa sa'yo." Straight forward niyang sabi pero mukhang hindi nito ininda iyon at nagkibit-balikat lamang at tinalikuran siya.

"If you say so." sagot nito habang bumababa sa gitna ng grand staircase.

Wala na itong ibang sinabi sa kanya. Mukhang hindi rin pinansin ang pangiinssulto niya rito na ikinairita niya.

"Uuwi ako!" sigaw niya mula sa itaas. Paubo na ulit ito sa harap ng laptop niya. Hindi na nagabalang tignan siya.

"Sige!" sagot nito.

Iniripan niya ito bago mabigat na naglakad pabalik sa kwarto. Maligaw ligaw pa siya kung saan 'yon pero nakita niya rin nang makita ang pamilyar na double door. Inis niyang binalibag ang pinto at masamang tinignan ang bintana na parang may ginawa itong kasalanan sa kanya.

Pumasok sa isip ang mukha ng ama at posibleng gawin pag nalaman na nasa bahay siya ng lalaki.

"ibabalik kita sa sinapupunan ng nanay mo, Elizabeth pag nalaman kong may kasama kang lalaki sa iisang bubong!"

Napapikit at bahagyang natawa sa paniguradong namumula na nitong mukha na makikita agad dahil sa kutis amerikano nitong balat kahit laking probinsya.

"Sorry, pa. inuwi ako, e. inuwi agad 'tay, e."

Kinaumagahan. Nando'on pa rin siya sa rest house ni Xander at hindi nakauwi dahil walang pamasahe. She have no choice to wait for Zander to came back from his work para makaalis na. Ngayon, naiwan siyang kasama ang bodyguard nito, isang kasambahay at kusinero. Wala siyang ginawa kung hindi ang tumunganga sa kwarto. Kung hindi pa siya tawagin ni Susan, ang kasambahay, ay hindi pa siya lalabas.

"Miss Elizabeth, nagdala ako ng makakakain. Baka kasi gutumin ka dahil kanina ka pa hindi lumalabas." May hawak itong isang basket na puro chips, and juice na may kasama pang rosas sa gilid na mukhang bagong pitas dahil may tinik-tinik pa ang tangkay at sariwa pa.

"Susan, balak mo pa yata akong sugatan sa rosas na dala mo."

"Huh?" nagtataka nitong tinignan ang rosas. Natawa ng maunawaan ang sinabi.