BHEA POV
*(FAAASSSSSSSTTTTTTTTTT FFFOORRRRRRWWWWAAAAARRRDDDD)*
Kasalukuyan kaming nakasakay ng eroplano na patungong Philippines. Habang iniintay ko ang sasabihin ng flight attendant ay naglalaro muna ako ng tekken sa aking PSP habang yung tatlo kong kasama ay tulog na tulog. Naglaro lang ako ng naglaro hanggang sa…….
FA: Please fasten your seatbelts, in just few minutes we will approaching Manila, Philippines. Thank you for flying with us.
Oooopsssss!!! Malapit na kami. Tumingin ako sa bintana ng plane at nakikita ko na yung lupa. Haha! Malapit na kaming maglanding. Gisingin ko na kaya yung tatlo? Sige, sige! ^_^
BHEA: HEY! Wake up. Were here na!
Niyugyog-yugyog ko pa sila para magising . nagising naman sila agad at kinusot-kusot pa ang mga mata nila. Tumingin sila sa bintana ng eroplano at tumingin ulit sa akin.
BHEA: hihi! ^_^v nandito na tayo.
Nang makababa na ang plane ay nag-unat naman kami agad then tumingin sa paligid. Ang dami masyadong tao, may nag-iiyakan, may nag-wewave ng kamy (malamang), may nag-uusap , basta ang dami, tinatamad daw si author mag type.
Nakita ko n gang isa sa aking mga baby. Ang BMW car ko. YES!!!! Lumapit ito sa amin at inilagay ang aming mga gamit sa loob ngcar at sumakay na kami.
BOY: Mam, nasa inyong bahay na po ang lahat ng inyong kotse. I will lead you home. ^_^
BHEA: Thank you!
Infairness masayahin sya. Inihatid na nga kami sa aming bahay. Sa subdivision pala kami nakatira. San kaya ang school naming? Di bale, next week pa naman ang klase. Pag kapasok namin sa bahy ay napaupo na lang kami agad dahil na rin siguro sa pagod sa biyahe. Nakita namin ang 3 katulong na naghayin sa harap namin.
MAID 1: you should eat Mam.
TRIXIE: thank you!! ^_^
Palibhasa pagkain kaya masay si Trixie . Tss. Kumain na kami tapos nagpahinga na.
Kinabukasan. Maaga akong nagising at ginawa ang aking daily routine. Mag jo-jogging ako para narin malibot ko ang buong subdivision.
Ghost subdivision kaya to? Kase sobrang laki ng pagitan ng bawat bahay. Pansin ko rin, bakit parang ang konti ng tao. Whatever! Makabalik na nga lang sa bahy naming.
Pag dating ko sa bahy, kumakain na ang tatlo. Ganon? Walang intayan? Di bale na nga lang kakakin na nga lang ako ng chocolate. Ng makakuha ako ng chocolate ay pumunta na lang ako sa sofa at nanood ng tv.
