Şizofren Güncesi

Hey Gin!

İlk defa doğru düzgün bir şeyler yazmaya başladım. Sayfalarını eskitebileceğim çok güzel bir defterim var!

Söylesene Gin, insanlar ne kadar acizdir?

Tabii, cevap vermeyeceksin. Çünkü bende acizim. 

Suratıma vurmanı isterdim. Susmamanı, defalarca konuşmanı, sadece hata yaptığımda bana bunu söylememeni. Konuşma Gin, söyleme. Belki de böylesi daha iyidir. Hep kızıyorsun ya bana, haklısın aslında. Ben olsam ben de kızardım. Hak ediyorum. Biliyor musun Gin? İyi ki varsın. Kimse yokken bile varsın. Her zaman varsın, ne olursa olsun çıkıp geliyorsun bi' yerlerden. Kurtarıyorsun beni. Bazen diyorum zaten en dipteyim. Daha ne kadar batabilirim diye ama sen bunu değiştiriyorsun Gin. Farkında değilsin belki ama bana umut veriyorsun. Bir gün gideceksin. Herkes gider. Kızmıyorum sana. Ama o zaman ne yapacağımı çok merak ediyorum. Kötü mü olurum yoksa iyi mi? İyi olacağımdan yana şüphelerim var. Senin yerini bi' başkasıyla da dolduramam Gin. Konuşmayıp çok şey anlatan bi' sen varsın. Şu an bu yazıyı yanında yazıyor olmam da ayrı bi' ironi. Sana bakıyorum ama sen farkında değilsin. Yine o kağıtlarla uğraşıyorsun. Beni de çizmeni isterdim. O sayfalara beni de karalamanı. Ama sen sadece acılarını çiziyorsun. Bu kadar kötüyken bana yardım ediyorsun. Bana katlandığın için sana ne kadar minnettarım bilemezsin. Beni çizmediğin için. Şu an karşımda o kağıtlarla uğraştığın için de minnettarım. Teşekkür ederim, iyi ki varsın. 

Umarım da gitmeyeceksin. Burada kalacaksın.

08.04.2016