Flashback
A public high school in Manila where I met him. He is a typical type of guy who loves to play guitar, has a lot of dreams but a silent type of guy. I fell in love not because all the quality of a guy that I dreamed of but I see my future in him.
I am very vocal when it comes to him. I confessed many times that I love him and many people say that I am stupid because he can't love me back. There's a lot of hurtful words that I received from our classmates but I continue to love him. And the Prom night came and I am so excited to ask him if he likes me or not and I hope a lot.
While dancing, I directly ask him.
" Gusto mo ba ako? Ako kasi gustong gusto kita." I said.
"Hindi ko alam. Ewan." He said.
Hindi ko alam. Ewan. Mga kasagutang hindi sigurado. Mga kasagutan na pwedeng oo at hindi.
"Bakit hindi mo alam? Bakit ewan? Gusto mo ba ko kahit isang porsyento lang?" Nagpakababa na ako at naghahangad na sana ay oo.
"Hindi ko alam. Marami pang iba diyan Emerald at hindi mo ko deserve dahil mas deserve mo yung taong mamahalin ka at malay mo kung tayo talaga ang para sa isa't isa baka in the future tayo talaga." Ang sakit pala talaga ng umaasa ka sa wala pero syempre palaban ako pagdating sa pagmamahal kaya hihintayin ko siya kahit wala siyang sinabi. Oh diba tanga lang?
Manhid. Tanga sa pag-ibig. Martyr. Masyadong vocal sa nararamdaman at honest. Proud na nasasaktan. Hayyyy.. Paulit-ulit na mga salita na naririnig ko sa mga kaibigan ko pero nasasanay na ako.
Alam kong one sided love lang ang nag-eexist but hindi ako susuko at ipagpapatuloy kong iparamdam sa kanya ang pagmamahal ko.
Ps. Sorry for wrong grammars.. Hope you enjoy :)
YOU ARE READING
The Love Beyond Sickness
Romance"The love that I feel when the first time I saw you remains even if I don't remember you." Isaac Grint "Ang hirap tanawin ang bukas kung sa isang iglap alaala mo ay lumisan ngunit sa tatlong salita na iyong binigkas, lahat ng sakit ako'y tinalikuran...
