Hoofdstuk 6

165 6 0
                                    

            

POV Vaclav

Vandaag ga ik naar de dierentuin met mijn buurjongentje Mees en met Julia. Ik heb gisteravond toch de moed verzameld om haar een berichtje te sturen. Ik pak mij laatste spulletjes en loop naar de buren, waar ik Mees op ga halen. Zijn ouders moesten allebei werken vandaag en omdat ik vrij was hadden ze mij gevraagd om een dagje op te passen.  Mees is een vrolijk mannetje van 7 jaar oud die graag leuke dingen gaat doen.

'En grote vriend, heb je zin in vandaag?' vraag ik aan Mees als we de lift in stappen, op weg naar de verdieping van het appartement van Daley en Julia. Toch handig dat we in hetzelfde gebouw wonen. Mees springt blij op en neer.

'We gaan even een vriendin van mij ophalen, die gaat met ons mee oké?' vraag ik.

'Jouw vriendinnetje?' vraagt Mees nieuwsgierig. 'Nee, een goede vriendin' knipoog ik naar hem.

Even later zitten we met z'n drieën in de auto onderweg naar Artis. 'Mees weet je al waar wij naar toe gaan?' vraagt Julia aan Mees. 'Nee, Vasa wilde het niet zeggen' antwoord Mees.

'Nou wat flauw van Vasa' zegt Julia terwijl ze naar me glimlacht. 'Dan is het toch geen verrassing meer? Maar we zijn er bijna Mees' zeg ik.

Stuiterend van geluk loopt Mees door de dierentuin, hij vond het zo leuk toen hij doorhad dat we naar de dierentuin gingen. 'Zullen we eerst naar de olifanten?' vraag ik. 'Jaaa!' roept Mees. Volgens mij vind hij alles leuk op dit moment. Mees loopt tussen mij en Julia in en pakt onze handen vast, zo lopen we gezellig kletsend het park door.

Ik zit samen met Julia op een bankje, Mees is even aan het spelen in de speeltuin.

'Wat een leuk jochie die Mees' zegt Julia met een glimlach. 'Ja klopt, echt een vrolijk mannetje' antwoord ik. 'Ik vind het echt lief van je dat je zo vaak op Mees past' zegt ze.

'Een kleine moeite toch? Ik vind het leuk' antwoord ik.

'Ja, maar er zijn niet veel jongens van jouw leeftijd die dat doen denk ik hoor' meent Julia.

Ik weet even niet wat ik moet zeggen en glimlach naar haar. 'Ik vind het leuk eigenlijk' knipoogt Julia. 'Vind je mij leuk of dat ik zo vaak op Mees pas?' vraag ik met dichtgeknepen ogen.

'Uhm weet ik niet' zegt Julia ondeugend terwijl ze me wegduwt. Ik schuif weer naar haar toe en begin in haar zij te prikken, waar ze duidelijk niet goed tegen kan. Ik begin steeds meer te prikken en Julia houdt het niet meer van het lachen. 'Nee-hee Vasa sto-hop' probeert ze lachend uit te brengen. 'Sto hop? Die Nederlandse woorden ken ik nog niet' zeg ik lachend.

'Oké oké, misschien vind ik jou wel een beetje een leuk persoon' zegt ze dan. Ik stop met het prikken en kijk haar aan 'Toch wel een beetje?' herhaal ik. 'Ja, ik vind het altijd wel gezellig met je' antwoord ze met een schattige glimlach. 'Dan zal ik eerlijk toegeven dat jij een ook misschien wel een beetje leuk bent' zeg ik terwijl ik in de kuiltjes in haar wangen prik.

'Gaan jullie mee naar de aapjes?' vraagt Mees opeens. Julia en ik schieten in de lach, 'Ja we gaan mee' zeg ik.


POV Julia

Mees loopt blij voor ons uit naar de apen, terwijl Vaclav een arm om me heen slaat. Ik kijk hem aan en glimlach. 's Middags gaan we nog als afsluiting op een terrasje in het dierenpark pannenkoeken eten. Daarna gaan we weer naar huis. 

We zijn weer in het appartementencomplex en ik ga op mijn hurken zitten 'En vond je het leuk vandaag?' vraag ik aan Mees. 'Ja ik vond het heel leuk met jullie allebei en ik heb heel veel dieren gezien!' antwoord Mees enthousiast. 'Ik vond het ook heel leuk met jullie' zeg ik. Mees komt naar me toe en geeft me een knuffel. 'Groepsknuffel!' roept Vaclav die zich bij de knuffel aansluit.

Als we Mees weer thuis hebben gebracht loop ik met Vaclav mee naar zijn appartement. Daar zet hij een kop koffie voor ons beide, ik sta leunend tegen het aanrecht toe te kijken. 'Bedankt dat je me mee hebt gevraagd voor vandaag Vasa' zeg ik.

Hij kijkt me aan met zijn mooie blauwe ogen en glimlacht. 'Jij bedankt dat je mee wilde' zegt hij terwijl hij naar me toe komt om me een knuffel te geven. Als we ons terugtrekken uit de knuffel kijken we elkaar aan, onze hoofden blijven dicht bij elkaar. 'Dit wilde ik echt al de hele dag doen' fluistert Vaclav. Dan drukt hij zijn lippen op de mijne.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Feb 12, 2018 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Amsterdam - Václav ČernýWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu