« The Day After Today »

Epilogue

18 jaar later

Rustig strik ik mijn veters vast.

Het is vandaag 2 november, oftewel Allerzieligen.

Het is nu al meer dan 18 jaar geleden dat Jimin en Taehyung zijn overleden.

Elk jaar heb ik er weer spijt van, alsof het door mij kwam.

Als mijn veters heb gestrikt loop ik naar de woonkamer, waar mijn zoontje op de bank zit.

A/N maak je klaar xD

'Ben ben je klaar, Hoseok?' meteen richt hij zijn aandacht op mij.

Hij knikt hevig en komt op me afrennen.

Ik ga op mijn hurkje zitten en open mijn armen.

Meteen springt hij erin en begraaft hij zijn gezichtje in mijn nek.

'Kom mee, we moeten vertrekken' zeg ik en neem zijn kleine handje vast.

Een man of vrouw heb ik niet, ik heb mezelf voorgehouden dat er niemand was zoals Jimin.

Hoseok heb ik geadopteerd.

Hoseok houd mijn hand goed vast.

'Papa, wat gaan we doen?' vraagt hij.

'We gaan naar het kerkhof' zeg ik.

'Wat is dat?'

'Een plek waar allemaal dode mensen liggen'

'Maar dat is toch vies om te zien?' zegt hij en trekt een vies gezicht.

'Ze liggen in een kist onder de grond' zeg ik met een kleine glimlach.

'Oh, oké!' zegt hij enthousiast en begint hevig te rennen.

Hij is altijd zo vrolijk en actief.

Ik zucht en loop ook naar de deur.

Hoseok zit hevig op en neer te springen aan de deur.

Ik til hem op zodat hij eventjes stil is.

'Rustig eventjes' zucht ik.

'Oké papa' giecheld hij en begint in mijn gezicht te prikken.

Zuchtend open ik de deur en wandel ik naar mijn auto.

Hoseok zet ik van achter in een stoeltje en zelfs ga ik van voor zitten.

Ik start de auto.

'Zit je vast?' vraag ik ter bevestiging aan Hoseok.

'Ja papa' antwoord hij en begint met een autotje te spelen.

Ik begin rijden.

Hoe dichter ik kom hoe moeilijker het word, jaar na jaar word het moeilijker, het blijft te moeilijk.

Ik voel de tranen prikken in mijn ogen, maar ik houd ze in, wat zal mijn zoon wel niet van me denken?

Na even rijden komen we aan bij het kerkhof.

Eventjes blijf ik voor me uitstaren.

'Papa?' vraagt Hoseok met een piep stem.

Ik schrik uit mijn trans en kijk naar Hoseok via de achteruitkijkspiegel.

Even schud ik met mijn hoofd, maar stap dan toch uit.

Hoseok zit hevig aan de deur te trekken en te duwen, omdat hij eruit wil.

Zuchtend maak ik de deur open, waardoor hij er bijna uitvalt.

Gelukkig kan ik hem nog net opvangen.

Hij begint dramatisch te huilen.

'Sst, doe maar rustig' zeg ik en wrijf met mijn vinger over zijn wangetje.

Ik wieg hem stilletjes heen en weer.

Daarna geef ik hem een klein kusje op zijn voorhoofd.

Hard duw ik de auto deur dicht en doe ik de auto op slot.

'Ik ben moe' zegt Hoseok en legt zijn hoofd op mijn schouder.

'Je bent pas drie kwartier wakker' zucht ik.

'Drie kwartier is heel lang!' zegt hij en kijkt me met puppy oogjes aan.

'Slaap maar op mijn schouder' zeg ik en loop de begraafplaats binnen.

Meteen kan ik mijn weg vinden naar het graf van Jimin en Taehyung.

Als ik stil sta heft Hoseok zijn hoofd op.

Hij begint tegen te stribbellen en uiteindelijk zet ik hem op de grond.

'Wie is dat?' zegt Hoseok terwijl hij naar de foto van Jimin staart.

'Dat was de liefde van mijn leven' zucht ik.

'Hij is best schattig' giecheld hij.

Ik knik instemmend.

'En ook heel knap' zeg ik met een kleine glimlach.

Hoseok kijkt me aan met een kleine grijns.

'Is papa verliefd?' zegt hij grinnikend.

'Ja, ik was verliefd ja' mompel ik.

De tranen beginnen weer op te komen, en deze keer houd ik ze niet niet.

Ik begin te huilen en geschrokken kijkt Hoseok me aan.

'Niet huilen papa' zegt hij en begint zelf te huilen.

Hij knuffelt mijn been stevig, omdat hij zodanig klein is.

'Je hebt mij nog' zegt hij dan.

Ik laat een kleine glimlach zien en wrijf over Hoseoks haar.

'Gelukkig heb ik jou nog ja'

Ik ga weer op mijn hurkje zitten en omhels mijn zoon stevig.

Zachtjes snik ik over zijn schoudertje.

Hij wrijft met zijn handje over mijn rug.

Ik mis Jimin, heel erg.

Nog steeds voel ik me schuldig dat ik niks gedaan heb.

Ik ga van Jimin blijven houden.

Zelfs de dag na vandaag.

---------------------------------------------------------

Heyy :)

Ik ga hier niet te veel dingen zetten, maar bij het dankwoord :)

Maar laat even weten wat jullie van het boek/einde vonden💙

En vergeet zeker niet te stemmen💛