Mistakenly a cheerleader

4ο Κεφάλαιο

Οι παίκτες μπαίνουν στα αποδυτήρια και εγώ μένω μ@λάκας στην θεσούλα μου, κοιτάζοντας το γήπεδο, έχοντας ένα απλανές βλέμμα και ένα ηλίθιο μειδίασμα στα χείλη.
Φάνης- Εεεε ρε μωρό σου μιλάω. Ξύπνα.
Εγώ- Ναι;
Φάνης- Αν κάνεις έτσι για το γκολ που σου αφιέρωσε ο φλώρος τότε και εγώ θα σου αφιερώσω όλα μου τα καρφώματα.😏 😉
Εγώ- Τα ποια; 😨
Φάνης- Τα καρφώματα στο μπάσκετ μωρό μου. 😉😏 Που πήγε το μυαλό σου;     "εκεί που πήγε και το δικό σου"
Εγώ-......
Φάνης- Μούγκα στην στρούγκα; 😉
Στέφανος- Πως και από εδώ Φαιη;
Φάνης- Το όνομα μου είναι Φάνης όχι Φαίη.
Στέφανος- Το ίδιο είναι. Δεν μου λες Αγάπη μου τι κάνεις αργότερα;
Φάνης- Τίποτα που να σε ενδιαφέρει. 😠
Στέφανος- Δεν μιλάω σε εσένα πηδιχτούλη. Στην κοπέλα μου μιλάω.
Αγάπη- Ποια κοπέλ...
Φάνης- Ποια κοπέλα ρε φιόγκο; Ελεύθερη είναι αλλά όχι για πολύ.
Στέφανος- Αα μωρό μου του είπες ότι σου αρέσω και θες να τα φτιάξουμε;  Πολύ ευχαρίστως.
Φάνης- Ναι. Κάνε όνειρα.
Εγώ- Εεεε. Είμαι και εγώ εδώ ξέρετε. Για εμένα μιλάτε. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά εγώ φεύγω.
Πριν προλάβει να αντιδράσει κανένας είχα φύγει. Πήγα στο ντουλαπάκι μου για να πάρω ένα τετράδιο που είχα αφήσει το πρωί όταν....
...
...
...
...
...
...
...
...
...
Αχιλλέας- Επ και εσύ εδώ;  Μα καλά κάνεις δεν έμεινε στο σπίτι; Όλοι ήρθαν να δουν το "περήφανο" σχολείο μας; 
Εγώ- Απ'οτι φαίνεται όλοι. Εσύ όμως γιατί είσαι εδώ; Το είπες και μόνος σου, είμαστε "περήφανο" σχολείο.
Αχιλλέας- Μμ, αυταρχική. Ε λοιπόν όσο περισσότερο σε γνωρίζω τόσο πιο πολύ μου αρέσεις.
Ψιθύρισε στο αυτί μου. Απομακρυνθήκε από το αυτί μου και γύρισε να με κοιτάξει στα μάτια. Έλαμπαν σαν πηγή καταμεσής της ερήμου, τα χείλη του έκπεμπαν ζέστη σαν όαση και εγώ ήθελα να βουτήξω σε αυτή την γαλάζια πηγή για να ξεδιψάσω και να αγκαλιάσω αυτή την όαση. Πρώτη φορά στην ζωή μου ήθελα τόσο πολύ να φιλήσω κάποιον. Αυτή η επιθυμία δεν μου έχει ξαναγεννηθεί ποτέ! Είναι απίστευτο το πως νιώθω την σύνδεση μεταξύ μας. Αυτός συνέχιζε να με κοιτάει σαν να περίμενε έγκριση. Αφού έβλεπε ότι είχα παγώσει, πλησίασε κι'αλλο. Σαν να μην έφτανε η μηδαμινή μας απόσταση ένωσε τα χείλη μας. Στην αρχή επιθετικά σαν λυσσασμένος και μετά πιο μαλακά σαν να φοβόταν ότι θα σπάσω. Με κράτησε δυνατά από την μέση και με φιλούσε χωρίς να απομακρυνθεί ούτε χιλιοστό.

Αχιλλέα pov.

Την κοιτούσα βαθιά στα μάτια περιμένοντας την έγκριση της. Είχε παγώσει, το ίδιο και εγώ κι ας μην το έδειχνα. Την πλησιάζω ακόμη πιο πολύ μέχρι που τα χείλη μας ενώνονται. Θεέ μου τι ωραία αίσθηση. Σαν ναρκωτικό και ακόμα καλύτερο. Την φιλάω αχόρταγα προσπαθώντας να την απολαύσω όσο περισσότερο μπορώ. Την είχα αγκαλιάσει σφιχτά για να μην φύγει. Την είχα ανάγκη, ειδικά τώρα.
Διευθύντρια- Ενημερώστε τους γονείς για την συνέλευση και καλέστε το catering για τα απαραίτητα φαγητά κτλ.
"Οχι ρε γαμώτο, τώρα βρήκε η καρακάξα;"
Αγάπη- Αχιλλέα η διευθύντρια.
Εγώ- Ε και;  Συνέχισα να της φιλάω απαλά τον λαιμό ενώ αυτή προσπαθούσε να μην αναστενάξει.
Εγώ- Αφού με θέλεις μωρό μου γιατί κρατιέσαι;

Αγάπης pov.

Αχιλλέας- Αφού με θέλεις μωρό μου γιατί κρατιέσαι; 
"Τι λες αγοράκι μου; Με το ζόρι γλυτώνεις. Κάποιος να με κρατήσει μην του χιμίξω"
Εγώ- Δεν είναι η ώρα για.... αυτό. Τώρα φύγε μακριά μου.
Τον εσπρωξα και έφυγα από την γωνία που με είχε στριμώξει.
Αχιλλέας- Δεν έχεις να πάς πουθενά.
Με τραβάει δυνατά από το χέρι και με σπρώχνει στο χημείο.
Αχιλλέας- Θέλω να μιλήσουμε και θα κάτσεις να με ακούσεις χωρίς να αντιμιλήσεις.