နာက်င္တဲ့အခါမေအာ္ပဲ
ေပ်ာ္ရြင္တဲ့အခါ...ရယ္ေမာဖို႔ေနာက္မက်ခဲ့ဘူး
သူ႔ဒုကၡကိုတဖက္လူက....သိရွိလက္ခံေပမဲ့
သူရဲ႕ဒုကၡကို...ကိုယ္ေဖာ့ေဖာ့ေနတတ္လြန္းလို႔
တဝက္ကူညီစာနာမႈသာရရွိခဲ့သူေပါ့.....
သူရဲ႕တည္ရွိမႈလူေတြေမ့ေလၽွာ့လာတဲ့အခါ
သူဟာ...ေနာက္တခ်ိန္ေသဆံုးျပန္တယ္...သစ္ပင္ႀကီးလိုေပါ့
YOU ARE READING
"သူ"
Não Ficçãoသူနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ကိုယ္ဟာအစြန္းေရာက္ တခ်ိန္လံုးအေတြးလြန္ေနမိတယ္..........
