Someone's POV
Heto na! I'm walking towards the aisle. Pero midway ng aking paglalakad, bigla akong huminto.
Pakiramdam ko kasi masusuka ako. Kaya naman,
"Time first!" sigaw ko dun sa nagpapatugtog ng piano. I temporarily left the aisle and looked at the buffet table. Lalamon muna ako bago ako magpakasal, just kidding!
"Kuya, pahingi po ng tubig." The attendant of the drinks' side of the buffet table, did what I told him. He poured me a glass of water. I drank half of the water and let out a deep breath.
Pagkatapos nagpunta na ulit ako sa aisle. Buti na lang, mga close friends at family ang inimbita.
Baka sakaling mataranta sila at mag-ala run away bride pa ang peg ko.
So, noong kinuha ko na ang aking wedding bouquet from the carpet na nasa aisle, sinenyasan ko na ang nagpapiano na mag-play ulit.
'Daydream' by Kwon Sun Il (Urban Zakapa) ang pineplay as my wedding march song.
It's one of my favorite song galing sa isang kdrama. My heart 'fluttered.'
Yung tono niya kasi really heart-warming and ang deep ng meaning for me.
Hindi naman tumutol ang aking pakakasalan. Alam niya na bukod sa kanya, I love Kdrama Osts.
So, eto na malapit na ako sa kanya. Oh before I forget, We were having a garden wedding.
Yung reception dito na rin mismo. Nagdasal ako na 'wag uulan. Natupad naman.
Todd Gold's POV
Nagulat naman ako kanina na biglang huminto si bride maglakad papunta sa akin, akala ko ayaw niya akong pakasalan. Yun pala nauhaw pero feel ko hindi lang uhaw ang nangyari kanina.
Na-tense siya. Ramdam ko. Syempre sino pa ba ang makakaramdam noon kung 'di ang kanyang magiging other half.
Sigh. . . eto na talaga. I never really realized up until these moment na ang high school crush ko ang pakakasalanan ko. Nakaka-bading man isipin pero kalalaki kong tao, may pagka-hopeless romantic ako. Naalala ko after ng reunion,
"We're both single at the moment, crush." Sabi ko sa kanya. Kasalukayan ko siyang hinahatid sa kanila. Malapit lang pala bahay nila from our high school.
Napatingin siya sa aking at huminto sa paglalakad. "So what?" Nagpatuloy siya sa paglalakad.
Inakbayan ko at pilit siyang nagpumiglas but I'm a man so my grip is stronger.
"I know you like me." Bumitaw ako sa akbay ko sa kanya.
"Assumero." Sungit pa rin.
"What? It's true though, I can see it through your movements." Kumunot ang noo niya at sinabing, "Kailan ka pa natuto magbasa ng movements ko?"
"Since, I had a crush on you?" Napansin ko na namula siya.
Ilang sandali pa, nakarating na kami sa harap ng house niya.
"Wow! Laki ng bahay ah! Mayaman ka pala?"
Aakmang sasaraduhan niya na ako ng gate niya, "Uy! Bad ka talaga, don't you have manners?"
Napabuntung-hininga siya pero bago pa ako makapasok, may biglang kakagat na kung ano man.
"Spot, No!" Ah aso niya pala. Hinawakan niya ito sa may collar at napigilan na makagat ako.
YOU ARE READING
FLUTTER
Short StoryAt times, we see love as something really scary yet we tend to just go with it. It makes us happy and excited. We risk getting hurt. I guess the courage to love is fascinating. So let your heart flutter. Try it-to experience.