"Hayat dediğin nedir ki...Gelip geçer...Her şeyi unutursun zamanla..."
Demesi kolay tabi.Hiç kimse sormaz ki ne oldu ne bitti neden öylesin diye...
Onlar sadece laf söylemeyi bilirler.Laf olsun torba dolsun misali...
Anlarsın sen de zaten.Soruyormuş gibi yaparlar aslında ne ruhları ne de kalpleri seninledir.Zaten olmak da istemezler.Düşünsene sen istermiydin çok mutluyken başkasının mutsuzluğunu merak edip çare bulmayı.Hiç kimse istemez ki...İnsanoğlu böyledir kardeşim.Hiç kimseyle ilgilenmez ama herkesin kendisiyle ilgilenmesini ister.
Böyle işte hayat.Ne kadar istemesek de böyle.Hep inat gider bize istemediğimiz şeyleri önümüze katar.Kendinizi çocuk olarak düşünün hayatınızı da anneniz olarak düsünün.Siz bir çocuk olarak elbette abur cuburu cok seviyosunuz ve bir kere de olsa çok tatlı bir şeker yemek istiyosunuz.Ama gelin görün ki anneniz izin vermiyo.İzin vermiyo ve ağzınıza bir haşlanmış brokoli tıkıyo.Boğazınızda kalıyo o brokoli ne yutabiliyosunuz ne de cıkartabiliyosunuz.Hayatta aynen böyledir işte.Tam mutlu olduğunuzda illa bi araya girecek.Kâh ayrılıkla,kâh özlemle,kâh isyanla...
Benim de hayatıma çoğu kez karıştı.Tabi her insaninkine karıştığı gibi.Ne yapsam bir türlü kaçamadım.Ben sevineyim derken o beni üzüyordu.Ben yaşayım derken o beni öldürüyordu.Bütün hayatımın anlamlarıni alıyordu.Ama öyle hızlı bir şekilde de değil.Yavaş yavaş.Acı çektire çektire.Acımın üzerine tuz basa basa.Yürüdükçe çölme taka taka.Kalkmaya çalıştıkça tekme ata ata.Ağzımdan kan getirene getirene...
Ama dışarıdan bakınca öyle gözükmüyo ya...Bu çok koyuyo insana be...Ne çektiğini bilmeden yargılıyorlar seni.Ne yaşadığın neye uğradığın nelerde düştüğünü nelerde kalktığını bilmeden.Kimse tınlamaz ki seni.Öyle kişilerle ilgili çok konuşulur ama kimse yardım etmeyi düşünmez.Hatta tam tersine ben ne zaman tekme atsam buna diye düşünürler.Herkes atmış sanki ben atsam ne olacak hem alışkındır o.En azından bi adım geçer de benden bahseder herkes derler.Sırf popüler olmak için.E tabi popülerlik de ne fedakarlıkla ne de yardımseverlikle gerçekleşiyo.Yani popülerlik demek bir nevi (herkesi kastedmiyorum) acımasızlık,kincilik,nefret ve başka insanların mutsuzluğuyla mutlu olmak demekti
Bende bunları anlatacağım sizlere...Film gibi devam eden hayatımı size açacağım bölümlerle.Belki şaşıracaksınız belki inanmıyacaksınız ve belki üzüleceksiniz.Ama şunu anlıcaksınız;
Hayat sadce sizi üzmüyor,sizin çektiğinizi de bir başkası çekiyor ne yapsananız çevrenizdekiler de yapıyor siz farklı değilsiniz sadece yükü ağırlaştırılmış bir yolcusunuz.Eğer etrafınıza umutsuzca bakmayı bırakırsanız hayat size ödül olarak kaybettiğiniz mutluluklara karşı başka yerlerden yeni mutluluklar getiriyo.Onların kıymetini bilin çünkü bazen çok geç olabiliyor o mutluluklar için...
Size bir sır vereyim,
Nerede olursanız olun biz hep sizin yanınızdayız ve bunu anlamak için sadece geceleri kafanızı kaldırıp gökyüzünde ki yanıp sönen yıldızlara bakmanız yeterli.Yıldızların yanıp sönmesi bizim size gülümsememiz demektir ya da ne yapmamızı istiyorsanız.Neden böyle bişey söyledin diye sorarsanız;
Çünkü ben de böyle düşünüyorum her bir yıldız benim için birinizi temsil ediyor ve orada olmanız içime huzur dolduruyor.
SEVGİYLE KALMANIZ DİLEĞİYLE
HAVVA NUR MERCAN...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİÇ KİMSESİZLİK Mİ? HER ŞEYSİZLİK Mİ?
فكاهةHiç kimsesi olmayan herkesten sadece birisiydi o... Hayal kırıklığıyla devam eden bir hayatla savaşırken..
