"dedikleri kadar varmışsın"
"kimlerin"
"iç seslerimin"
"ne diyorlarmış iç seslerin"
"ne kadar güzel olduğunu"
Çenesini tutup suratını gösterdi.
"bu mu?"
"suratının güzelliğinden bahseden kim. Ortada ruhun, her teline öldüğüm saçların, gülümsediğinde yanağının çizgisi yüzünden belli olmayan gamzen, gözlerinin kahvesinin içindeki ufak ama beni yerle bir eden parıltı varken suratın nasıl sönuk kalıyor tahmin edemezsin..."
Afallamış gibi bir süre suratıma baktı. "Hayır. Yanılıyorsun. Tahmin edebilirim "
"Nasıl? "
"sana bakmam yeterli oluyor"