Crushing On You (Completed/Unedited Version/ Published)

- 1 -

MALAWAK ang pagkakangiti ni Eunice habang naglalakad papunta sa sakayan pauwi sa kanila. Wala na siyang pakialam kahit mukha na siyang praning na ngumingiti mag-isa samantalang wala naman siyang kasama.

Contract signing niya ng araw na iyon sa pinanggalingang kompanya kaya naman ang saya saya ng pakiramdam niya. Sa wakas ay nagkatrabaho na siya matapos ang isang buwang nakatengga siya sa bahay nila pagkatapos ng graduation niya sa kolehiyo. Hindi na rin biro ang magiging sahod niya sa kompanya idagdag pang mas convenient ang lokasyon ng opisina ng kompanyang iyon dahil isang oras lamang ang magiging byahe niya kompara sa byahe niya noong nag-aaral pa siya.

Pakiramdam niya ay napakasuwerte niya dahil sa kompanyang iyon siya pinalad na makapasok kaya naman hindi mapalis-palis ang ngiti niya kahit ngayong pauwi na siya.

Bahagya pa siyang nagtaka nang may malamig na pumatak sa pisngi niya. Kasunod niyon ay sa braso naman niya. Napatingin siya sa kalangitan. Bahagyang madilim na iyon. Napapalatak siya. Dahil siguro sa kasiyahang nararamdaman kanina pa ay hindi niya napagtuunan ng pansin tumingin man lang sa langit para siguruhing walang nagbabadyang ulan. Wala pa man din siyang dalang payong.

"What the---" hindi pa man niya nabubuo ang kung anumang sasabihin niya ay nagsunod-sunod na ang malalaking patak ng ulan. "Shit!"

Luminga-linga siya sa paligid upang maghanap ng masisilungan ngunit nasa gitna siya ng isang malawak na open area at ang pinakamalapit na masisilungan ay ang waiting shed na nasa mismong sakayan na. Pupusta siyang bago siya makarating sa waiting shed na iyon ay basang sisiw na siya.

Ngunit wala na siyang choice pa kaya naman umakmang tatakbuhin na niya ang ilang metro pang layo niya sa waiting shed nang may pumigil sa braso niya kasunod ang bahagyang pagdilim ng paligid. Naitingala niya ang ulo at nabungaran ang itim na payong na ngayon ay nagpapasukob na sa kanya. Nagtatakang nilingon niya ang kung sino mang mabuting nilalang ang nagmagandang loob na pasukubin siya para lamang literal na mapanganga sa nabungaran.

"Hi!" sabi ng gwapong lalaking may hawak ng itim na payong.

The guy was smiling warmly at her. Hindi niya maiwasang titigan ang perpektong mga labi nito. Maging ang pantay pantay at mapuputing ngipin nito ay hindi rin nakaligtas sa mga mata niya. Maputi ito, matangos ang ilong at pagkatangkad-tangkad. In short, pagkaguwapo-gwapo nito. Napakurap-kurap siya. Hindi pa siya nakuntento at kinusot niya ang mga mata. Totoo bang may nabubuhay na lalaking katulad nito na nang magpaulan siguro ang Diyos ng kaguwapuhan ay hindi lamang balde kundi drum malamang ang ipinansahod nito.

"Are you okay?" muling tanong ng gwapong aparisyon sa harap niya. Nakangiti pa rin ito kahit bahagya nang nakakunot ang noo. Was that out of concern for her?

Yeah right, Eunice! Feeling mo concerned na siya agad sa'yo? Close na kayo ganoon?

"I...ahm...pwedeng... ano?" napangiwi siya. Nasaan na nga ba niya naitago ang vocabulary niya? Tagalog na nga lang ang sasabihin niya hindi pa niya magawang buuin.

"Pardon?" magalang pa ring tanong ng lalaki na pinipilit pa ring intindihin siya.

Yep, the guy was probably nice. Ang mala-anghel pa lang na mukha nito ay naghuhumiyaw na sa kabaitan. Isa pa pinasukob siya nito sa payong nito kahit hindi siya nito kilala idagdag pang kahit mukha na siyang sintu-sinto roon na wala man lamang masabing matino ay hindi siya iniwan nito.

At dahil tutal ay mukhang mabait naman ito at malamang na weird na rin ang tingin nito sa kanya ay lulubos-lubusin na niya. Kusang umangat ang kamay niya at lumapat iyon sa mainit na pisngi nito. Confirmed! Totoong tao at hindi isang anghel na bumaba sa lupa para lamang pasukubin siya sa payong at nang hindi siya mabasa.