Online [1D]

-36-

[Alison]

We zijn nu al in een paar landen geweest, en het ene is nog mooier dan het andere. We hebben Nederland, Duitsland, Italië, Oostenrijk en Polen gehad, en we zitten nu in de bus naar Frankrijk. Over twee dagen hebben de jongens daar een show in Parijs. We zullen dus ook de rest van de avond en morgen in Parijs kunnen doen wat we willen, en daar heb ik veel zin in. In Duitsland hebben we een braadworst gegeten samen, in Italië een pizza zo groot als mijn gezicht, en zo kan ik wel doorgaan. We hebben ontzettend veel gekke, maar leuke dingen gedaan, en het voelt als een roadtrip.

Op dit moment zitten we met bijna iedereen in deze bus. Er is één bus voor de muzikanten, Lou, en Caroline. De jongens, Paul en ik slapen in deze bus. Maar er wordt ook veel gewisseld, Paul zit nu in de bus met Lou en Caroline, en de muzikanten zitten hier. Er is genoeg slaapplek.

"Ik vind een bus veel gezelliger dan een vliegtuig," zeg ik dan. Een paar jongens knikken instemmend.

"Inderdaad, hier kan je never have I ever doen," zegt Dan grinnikend. Hij opent de minibar achter hem en haalt er een fles drank uit. Alsof ze het hadden afgesproken pakt Josh shotglaasjes tevoorschijn. Oh god, dit kan heel erg fout gaan. Samen schudden ze heel wat glaasjes vol, en gaan we in een kring zitten.

"Never have I ever een serieuze woedeaanval gehad," zegt Jon. Niemand, behalve Harry neemt een shotje. Ik kijk hem verbaasd aan.

"Toen, met Joël," zegt hij kort, als hij de alcohol achterover heeft geslagen.

"Never have I ever iets kapot gemaakt dat niet van mij was," zegt Harry dan. Louis, Sandy en ik nemen een shotje.

🐙 × 🐙

Ik wist dat dit een slecht idee was. Harry, Louis en Niall zijn bezopen, Jon, Josh en Dan zijn aangeschoten. Liam en Sandy vallen wel mee. En ik? Volgens mij kan ik amper lopen. Iedereen strompelt naar hun bedden, en Harry en ik blijven over. Harry staat met moeite op, en reikt me zijn hand aan. Als ik hem aanpak en mezelf omhoog trek, valt hij weer achterover. We beginnen allebei keihard te lachen. Ik ben nog nooit zo dronken geweest. Ik houd van het gevoel dat het me geeft, je wordt zo licht en blij vanbinnen.

"Harry," zeg ik met dubbele tong. "Heb ik al gezegd dat je er echt fucking knap uit ziet?"

Ergens in mijn achterhoofd weet ik dat ik dit normaal nooit zou zeggen. Niet op deze manier. Maar alles lijkt weer te verdwijnen als hij me aankijkt. We lijken precies op hetzelfde moment hetzelfde te denken, want we buigen naar elkaar toe. Onze lippen kussen elkaar, snakkend naar de aandacht van de ander. Ik heb zijn shirt stevig vast, en hij heeft mijn gezicht tussen zijn beiden handen. We laten elkaar pas weer los als er geen enkele adem meer over is, en kijken we elkaar hijgend aan. De rest kan ik me niet meer herinneren, behalve dat we op de grond van de bus in slaap vallen.

🐙 × 🐙

[Harry]

"Harry Styles!" een luide stem klinkt door de bus. Shit, Paul. Hij is er geen fan van als we drinken op tour, en al helemaal niet als we zo bezopen zijn als gisteren. Paul is een aardige gast, maar hij kan ook zo ontzettend boos worden. Voorzichtig maak ik mijn ogen open, en als ik overeind ga zitten komt een bonkende hoofdpijn mijn hoofd in. "Wat dacht je?!"

"Ik-" begin ik, maar hij laat me niet uitpraten.

"Er ligt hier een lege fles wodka, dat zegt voor mij meer dan genoeg. Je bent op tour, Styles! Je kan jezelf niet lam zuipen en dan met je vriendinnetje midden in de bus gaan slapen!" hij kookt van woede. Ik heb hem zo al vaker gezien, dus ik weet dat het overgaat, maar hij is nog steeds griezelig als hij zo doet. "Als de bus een scherpe bocht had gemaakt had je problemen gehad! Is dit nou een professionele houding?!"

"Ook goeiemorgen, Paul," Louis, Josh en Niall komen deze ruimte van de bus ook in.

"Hebben jullie ook al zoveel gedronken? En de rest ook?" Paul slaat zijn hand voor zijn hoofd. "Jullie zijn echt hartstikke kansloos af en toe."

De rest komt nu ook binnen en we staren elkaar schuldig aan.

"Het spijt ons echt, Paul," mompel ik. "Het was niet onze bedoeling om zoveel te drinken."

"Ja ja, ruim die zooi nou maar op en zorg dat het niet nog een keer gebeurd," hij loopt hoofdschuddend de bus uit. "Tjongejonge."

Even kijken we elkaar aan, en beginnen we zachtjes te lachen. Eigenlijk zijn we ook best wel dom geweest. Ik til Alison, die wonderbaarlijk genoeg nog steeds slaapt, op en leg haar op de bank. Daarna beginnen we samen de hele bus schoon te maken. Ongeveer halverwege wordt Alison ook wakker.

"Wat is dit? Jullie poetsen vrijwillig?" zegt ze verbaasd.

"Soort van, ome Paulie werd een klein beetje boos op ons," grinnikt Louis. "Maar hij is alweer bijgedraaid hoor, geen zorgen."

Alison grinnikt, en opeens komt er een idee mijn hoofd binnen.

"Zorg dat je vanavond klaar bent."