Chapter 3

19 1 0
                                    

Aquia's POV

Who the heck is he?

Kunot noo kung siyang tiningnan, at pilit ko paring pinapatahan ang aking sarili.

Ayaw kong may makakita sa akin na umiiyak. Kilala ako bilang emotionless at walang kahit anong emosyong nararamdam. Let's keep it that way..

"Ouch ha, hindi mo na agad ako nalaala?" Umakto pa itong nasasaktan. Heck ang OA.

Pero teka, I think I've seen him before. Maybe sa school? Ewan?

Nang mapagtanto niyang hindi ko talaga siya nakikilala. Siya na mismo ang nag pakilala.

"West Kyle Alvarez. Nice to meet you, The-one-who-slapped-me-and-is-the-owner-of-this-umbrella" ngumisi siya sa akin sabay angat ng payong na nahawak niya. Heck!! I hate his smile..

Pero wait? Sinampal ko siya? Wala naman ako--.. Wait? Is he?

"Yes, I'm the guy who saved you from death. Ako rin ang lalaking, sinampal mo. At ang mabait na lalaking isinauli ang payong mo, magadang dilag" what the fff?? Alam ko namang gwapo yung lalaking nagligtas sa akin dahil naaninag ko naman siya kahit pa paano. Pero what the? Hindi ko akalain na ganito siya kagwapo. Ngayon ko lang napansin ang features niya.

Ash colored eyes, perfect jawline, matangos na Ilong, matataas na pilik mata at ang eyebrows niya na maypagka makapal. Overall, he is gorgeo---... Wait what? Pinagpantasyahan ko ba siya? Hell.. Erase..

Imbis na sumagot sa kanya, tinaasan ko nalamang siya ng kilay. Tsk..

"Then?" Bored kong tanong. Eh ano ngayon, kung siya ang tumulong sa akin? Sinabihan ko ba siyang iligtas niya ako? Wala akong balak tumanaw ng utang na loob sa kanya.

"Tsk.. After all I have done for you? Wala man lang bang thank you?"

"Wala. You. Can. Now.Go." Diniinan ko talaga bawat salita. Please, umalis ka na. Gusto kung mapag Isa!!

"Ohoyyy...improving... 5 words na.." Natatawa niyang saad. Tskk..Laughing at his own joke. May sayad talaga ang lalaking to.

"Look Mr.Stranger. Pwede ka na bang umalis. Your disturbing me, alam no bayun? Umalis ka na bago pa kita ihagis sa kanal" naiinis talaga ako..Ughh..

Halos Lumaki naman ang mga mata niya sa sinabi ko. What? Nagsabi lang naman ako ng gusto kong sabih--
. Huli na ng marealize ko, heck! I broke my own rule dahil sa lalaking Ito!!..

"23 Words.." Mangha parin niyang saad.

"Urghh!! Alis!!" Bwesit na bwesit na talaga ako..

"Fine Fine, aalis napo. Masyadon namang mainit ang ulo mo...ahaha"

"Oh" abot niya sa akin ng payong. "Wag kang magpapaulan" aba't kumindat pa ang loko..Tsk.

Akmang lalakad na siya paalis ng bigla siyang lumingon ulit.

Tinaasan ko lang siya ng kilay.. Ano na naman?

"Huwag kang umiyak ng dahil sa kanya, he doesn't deserve you" at umalis na ito habang nakapamulsa.

Yes, he doesn't deserve me. Hindi Ako karapatdapat sa kahit na sino.

But wait...paanong..

When did he? Goshh.. Stalker ko ba yung lalaking yun?

Na iiling akong bumalik sa pagkaka upo. Titiklupin ko na sana ang payong na dala ko, tutal basa na naman ako. Ng may bigla akong naakitang nakaprint na letters sa payong.

Wala namang nakalagay sa payong ko kanina ahh? Plain Black lang yun...

"MKRA?" Mahina kong bulong.. Ano yun? Baka nagkamali lang yung lokong yun. Tsk.

Tiniklop ko na lang ang payong. At nagpabasa na lang sa Ulan. Walang hiyang lalaki, sinira ang pag eemote ko.

Dahil wala na akong ganang umiyak. Napagpasyahan ko nalamang na umuwi. May klase pa ako bukas, baka pagalitan pa ako.

_

"Aquia, bumangon ka na iha"

Iminulat ko ang aking mga mata at antok na Antok na bumaling kay Manang.

Anong Oras na ba?

"7:00 na iha, 30 minutes nalang late ka na"

Ng marinig ko iyon, ay dali dali na akong bumangon. Imbis na makabangon, nasubsob ang katawan ko sa malamig na sahig. Argg..Ang sakit ng ulo ko. Dahil ba kahapon? Urgh.. Bwesit talagang ulan.. Mukhang magkakasakit ako nito, first day of school.

"Juskoo Iha, anong nangyari?"

"Antok" tumayo ulit ako. Mabuti naman hindi na ako natumba. At pumunta na kaagad ako sa banyo.

_

Umiikot parin ang paningin ko habang naglalakad sa hallway. Urgh.. Nahihilo talaga ako..

"Pres? Ok ka lang ba?" Biglang salubong sa akin ng SSG Secretary. Ellaine Martin.

Palagi yang umaaligid sa akin. At niyaya akong maging kaibigan niya. But heck, I don't need friends. Iiwanan ka lang rin nila.

"I'm.Fine." mabilis na akong naglakad patungo sa room. Baka maabotan pa ako ni Ellaine. At kulitin na naman ako, dagdag sakit na naman sa ulo.

Nang makarating ako sa room. Panay "Good Morning Pres" ang maririnig ko.

Yes, I was elected as the SSG president last year. At hanggang ngayon, palaisipan parin sa akin kung bakit ako ang napili nila na halos hindi ko sila kiboin. Is it about money? Fine.. I can lend some of my money to this school, I don't need this title. It is really irritating.

Umupo na ako sa pinakalikod na upuan. My Home Sweet Chair. Mas gusto kong nasa likod ako, para matanaw ko silang lahat and also to escape their "titigs" sa akin. Tsk. Conyo..

Minamasahe ko ang aking sentido ng biglang dumating si Ma'am. Ughh.. I hate this.. Lalagnatin yata ako nito..

"Class Listen, we a new student djjdkfmammsdm" Hindi ko namarinig ang sinasabi ni Ma'am dahil sa sobrang hilo. Ughh..

"Ma'am Si Pres! Mukhang mahihimatay!" halata na nagpapanic na itong babaeng katabi ko na hanggang ngayon hindi ko Alam ang pangalan.

Kahit nanlalabo na ang aking mata, nakita ko parin na lumapit sa akin sa si ma'am. At inilagay ang kanyang palad sa aking noo.

"Mataas ang lagnat niya, dalhin siya sa clin--" hindi na natapos si Ma'am sa pagsasalita ng biglang may bumuhat sa akin. Bridal Style. Parang nagyari na to ah?

"I will bring her to the clinic" at walang pasubaling lumakad ito palabas ng classroom.

Hinang hina na ako. Nanlalabo na rin ang mga mata ko. Masakit rin ang buo kong katawan.

"Mukhang ako talaga ang Prince Charming mo.." Mahina siyang tumawa. Bakit familiar ang tawa niya?

"Who.Are.You?" Nanghihina kong tugon.

"3 Words" at sumilay sa kanyang labi ang isang mapang asar na ngiti.

Tila lumiwanag ang aking paningin. At kitang kita ko na kung sino ang kumakarga sa akin.

"You?!!!!!!"

"Yes, Me"

A/N:
Sorry for the short update.. I will try my best para mapahaba ang next chapter.

~ChubsMykie15


Whenever It Rains (On going)Where stories live. Discover now