Ihahatid ko na si Vince sa school niya, Nauna na si Cleigj because he has an important meeting since kaya ko naman ihatid si vince ay ginawa ko na.
"bye baby! iloveyou. Behave okay? dont talk to strangers baby." saad ko sakniya at hinalikan siya sa pisnge.
"Yes mommy iloveyou babye" at nag flying kiss.
Naglakad na siya papunta sa classroom niya and pauwe na din ako sa bahay. Di muna ako pinapapasok ni cleigh sa office wag daw akong mag papagod.
Kaya eto mabuburo ako sa bahay.
Nagluto nalang ako ng lunch para paguwe ng mag ama ay kakain nalang.
It's pass 12:30 pm na. Wala pa din sila, bumukas ang pintuan at si Cleigh ang pumasok.
"oh hon nasan si vince di mo ba sinundo?" tanong ko.
"diba hon sinundo mo? Wala na siya sa school niya kaya dumiretso nako dito because i thought sinundo mo na siya" Saad ni cleigh.
"Godness. Wala siya dito cleigh." saad ko.
"Hahanapin ko si Vince baka naglaro lang sa paligid ng school" saad ni cleigh
"Sasama ako hon." Saad ko.
At agad niyang hinawakan ang kamay ko at nagtungo kami sa school. Habang nasa byahe kami nanalangin ako na sana nasa school lang si vince. Kinakabahan ako lalo na sa nangyare this past few weeks.
Nakarating kami ng school but wala kaming nahanap na Vince walang lumbas na vince. Nasan kana baby ko.
"hon si vince nawawala. Anong gagawin natin?" mangiyak ngiyak kong saad.
"Tatawag ako sa mga pulis okay. Wag kanang mag isip hon everything will be okay." Saad ni cleigh at hinalikan ako sa noo at niyakap.
Biglang nag ring ang cellphone ko.
Unknown Number Calling....
Sinagot ko iyon at boses ng lalaki ang narinig ko and i think kilala ko iyon bigla akong kinilabutan at bumalik ang kaba at takot saking dibdib.
"who's that hon?" Tanong ni cleigh. Sinenyasan ko siya na wag maingay.
"Who is this?" Saad ko sa kabilang linya.
"Hi. How are you? Did you miss me?" Saad nito kahit alam ko na kung sino ito pero pilit ko pa ding tinatanong ang kaniyang pangalan para mas makasigurado ako.
"Who is this!?" galit kong tanong.
"oh calm down. Ang bilis mo namang kalimutan ako it's 6 years palang ang nakakalipas ad you forget me damn ex wife" saad nito sa kabilang linya.
"ano bang kailangan mo paul!" saad ko.Nanatiling nakikinig si Cleigh sa tabi ko at naka kunot ang kaniyang noo na parang nag titimpi na mag salita.
"hmmmm. Ano nga bang kailangan ko noh? By the way. Kayo ang may kailangan sakin." Sabay tawa nito.
"Hayop ka paul. Ibalik mo ang anak namin!" saad ko.
"Unless kung makikipag kita ka sakin para makuha mo na ang little andres mo. Hahahaha!" Saad nito na natutuwang marinig na nagagalit ako.
"I'll text the address okay? And gusto ko ikaw lang magisa. Imissyouuu wife" saad nito sakin. Mangiyak ngiyak na ako na tinignan ko si Cleigh. His dark aura alam ko sa oras na to gustong gusto na niyang patulan si Paul. Pero hindi to ang tamang panahon kailangan namin makuha ang anak namin.
"Hon anong gagawin natin?"
Tanong ko.
"Uuwe muna kita ako na ang bahala sa anak natin"saad ni cleigh.
Nang makarating na kami sa bahay hindi ko maiwasan ang magisip ng magisip nasa kamay ni Paul si Vince hindi pwede baka kung anong gawin niya kay Vince.
"hon kakausapin ko lang ang private invistigator para sa pag hahanap kay vince okay?Dyan kalanh at wag ka ng mag isip. Mababawe natin ang anak natin iloveyou" Saad ni Cleigh.
Akala ko tapos na. Akala ko wala ng problema. Si Agatha nakakulong na and now si Paul naman? kailan ba kami sasaya ng walang problema.
Tumunog ang cellphone ko at nabasa ko ang text.
Unknown Number
Meet me here at #796 block Jones street quezon city wife.
-Paul
To: Unknown Number
"fuck you! Hintayin mo ko wag na wag mong sasaktan ang anak ko!"
To be continue guys.
Thankyou guys for reading my story. Meron pa akong ginagawang story na "a battered wife"
BINABASA MO ANG
The Martyr Wife
RomanceLahat tayo ay ninais magkaroon ng isang masayang buhay,masayang buhay pag ibig.Mapagmahal na asawa.Pero sa kabila ng lahat naging kabaliktaran lamang iyon.Naging baliktad sa mga kasalanan na hindi ko naman ginawa sa mga kasalanan na naibintang sakin...
