BAYAN TEBESSÜM

TANITIM

EH ŞURAYA BİŞEYLER İLİŞTİRMEK FARZ OLDU...

Çok uzun zaman oldu görüşmeyeli... Şanssızlıklar ve biraz da ihmaller zinciri... Akabinde kaçınılmaz; yaptığın, yapacağın şeyden soğuma hissi...

Madem SARAY ŞERBETİNDEN içemiyoruz o halde biraz yeni tatlara bakalım dedim... SARAY ŞERBETİmiz elbetteki aklımın ve kalbimin bir köşesinde saklı duruyor ve çıkaracağım ancak henüz olgunlaşamadı sanırım... Aramız düzelecek sadece zamana ihtiyacım var.

Ve yeni bir serüvenle sizlerleyim inşallah... Aklımda bu güzel ve naif kızımın; Neşemin hikayesini yazmak bir süredir vardı.. Bakalım bahtı güzel olur inşallah... Ve sizler bu hikayeye de şans verir ve seversiniz umarım...

....................................................................................................................................................

Derdini anlatamayan insanlar süsler aslında bu dünyayı... Keder bir başka yakışır onlara, hayal kırıklığı muhteşem bir sanat eseridir gözlerinde... Belki ruhlarındaki teslimiyettir onları bu kadar devleştiren, belki kalplerinin naifliği... Küçücük yürekleri incinirken tek tasaları bunu fark edipte incitmiş miyimdir kimseyi kaygısıdır...

Neşe... Ne güzel isim değil mi? Yeni bir sabaha ümitle başlamak gibi. Günün güneşli geçeceğinden emin olmak gibi. Kuş cıvıltısı gibi. Çocuk hıçkırığı gibi.

İsminden bir parça vardı aslında ruhunda, lakin o filmlerde, romanlarda, dizilerde bize anlatılan güçlü, çelik iradeli, dirayetli kadınlardan değildi. Düşse kalkabilir miydi Allah bilir.

İncecik bedeninin içinde incecik bir ruhtu onunkisi. Kelebek kanadı kadar narin, ancak; bir kelebek kadar da azimli, sanki ömrü bir güncük değilmiş de asırlara sığmayacak kadarmış gibi.

Bir koşuşturma, bir hengame, yorulmayan kollar, bacaklar... kim bilir belki onun gücü de buydu... düşüverecekmiş, yüzünden kan çekilmiş gibi dururken bile bitmeyen enerjisi, pes etmeyen benliği, çalışkan tarafı, çalışmaktan hiç gocunmayan tarafı, Polyanna tarafı...