Memories

Chapter 3: Memories for Eternity

Chapter 3-Memories for Eternity-

  - Were promises and dreams will be fulfilled. 

~

[He'r POV]

Bakit ang puti asan na ba ako. 

Andito na ba ako sa sinasabi nilang paraiso.

Nakakasilaw ang puti at ang liwanag.

Naglakad paako ng nag lakad hanggang sa makarating ako sa isang gubat. 

Bakit may gubat rito?

Ngunit mapayapa . Ito na talaga ang sinasabi nilang paraiso.

Naglakad lakad naako at may bigla akong narinig. 

Ang pamilyar na tinig.

"Princess"

Bakit may boses niya. Pinapaalala ba ng lugar na ito ang lahat. 

Naramdaman ko ang luha na nang-gigilid sa mata ko.

Naalala ko nanaman ang lahat.

Bakit ako nasasaktan ngayon. Sabi nila ito na ang paraiso. Ang lugar kung saan walang sakit, walang poot, at walang mang-aaway sayo. Pero bakit ngayon, ano ang nangyayari saakin bakit ko naririnig ang tinig niya. Ang sakit lang. Hinintay ko ang lalaking yon ng 15 years. 

15 years yun.

Sa loob ng 15 years nabuhay ako sa kasinungalingan at pinaasa. 

Naniwala ako sa pangako niya eh.. 

Sa mga sinabi niya. 

Ano nga ba naman ang problema ko ehh mga bata pa kami non at ignorante pa sa lahat ng bagay. 

Ako naman kasing si tanga ehh nag hintay pa. Pwede namang nag-pakasasa ako sa ibang lalaki diba?. 

Wala binuwis ko pa ang buhay ko para sa walang kwentang lalaking yun. Nagsi-sisi ako. 

Bakit?

Dahil mahal ko siya. Hahantayin ko ba siya ng ganun katagal kung hindi ko siya mahal. 

Naglakadlakad lang ako hanggang sa makita ko ang isang palaruan. 

Hindi lang ordinaryong palaruan. Espesyal ito. Bakit ito andito. Talagang pinapa-alala ng lugar nato ang lahat .

Bakit ano bang nangyari sa palaruan nayan. Eh diyan lang naman nag-umpisa ang lahat.  Kaasar. 

Paano ba kami nagkakilala.. hmm.

Umiiyak ako noon. Dahil iyakin talaga akong bata. Wala akong alam kung hindi ang umiyak at umiyak. Paano eh nadapa ako non lampa kasi ako.