Bir Delinin Günlüğü

İS PAS KİR

Hayatınız boyunca susmanız gerekti, asla sesinizi çıkaramadınız. Kendi içinizde serttiniz, sert koşullarda büyüdünüz, sert olmak zorunda kaldınız. Bıçaklara karşı durdunuz, bıçak taşımak zorunda bırakıldınız, küçük yaşta esrar ve alkolle taşıntınız, hatta esrar yetiştirdiniz. (Yinede sosis ve salam çalmadınız...)

Babasız büyüdünüz, kavgayla büyüdünüz. Bu şartlardan altında, yani benim gibi büyüyen insanlar şu an ya harman ya da katil. Yine de benim gibi zekasını kullanabilen insanlar açık kapıdan geçmek yerine kapalı kapıyı açmayı akıl eden insanlar, şu an aptaldan başka bir şey değil.

Doğru duydunuz, açık kapıdan geçmeliydik. Bir kapı kapalıysa ya içeride birisi vardır, ya da kitlidir. Denememeliydik, açık kapıdan geçmeliydik, her gün kavga eden aptallara dönüşmeliydik, alkolün havalı olduğunu sanmalıydık. Yapmadık, kafamızı kullanıp iyi çocuk olmayı seçtik. Diğerlerinin yaptıklarına ses çıkaramadık. Arkamız sağlamdı, korkumuz yoktu. Çıkarsak çıkarırdık, ama sustuk. Tanrı cezalarını verecek diye bekledik, iyi çocuk olursak şirinleri görürüz sandık. Tanrının yanında pink panter izleyebiliriz sandık. Bunların hiçbirisi gerçekleşmezse, sadece bir ezik olarak ölmüş olacağım.

Pablo Escobar, iyi bir insan değildi. Hakkında diziler çekildi, çok havalı olduğu düşünüldü. Zeki, cesur,zengin.

Ama belki de şu anda bir hiç, ne cennet ne de cehennem, tamamen sıfır, tamamen ceset.

Eğer gerçekten orada işler böyle yürüyor ise büyük bir sorunumuz var demektir. Ezik bir çocuk olarak unutulmaktansa taşaklı bir uyuşturucu baronu olarak hatırlanmayı tercih ederim. Hayatımı böyle devam ettiremem, ama artık yumruk yemekten korkar oldum, çünkü geçmişimi unuttum. Bir yumruk, canımı acıtabilir. Bir bıçak, canımı acıtabilir. Fakat ben zamanında hepsine karşı koydum, acılarını tattım. Aynı yumruğu babamdan da yedim. Ama en büyük hasarı her zaman hayat bıraktı. 

- BENİ ÖZLEYEN BİR KİŞİ BİLE VARSA SELAMLAR MESAJ ATABİLİRSİN -