Minetopia

Hs. 7. De 1e stap in Minetopia.

POV Anne

"Attentie, we landen over een half uur, over 15 minuten nieuwe update" schalde een stem door het vliegtuig.
"Huh, wat gebeurt er?" Vroeg Marnick geschrokken door de harde stem.
"Ehhh, weet ik niet, iets met over 15 minuten nieuwe update ofzo."
"Attentie, we landen over een half uur, over 15 minuten nieuwe update" schalde de harde stem weer door het vliegtuig.
"Ehh, dat bedoelden ze dus." Zei Marnick lachend.
Ik viel weer in slaap.

POV Duffy/Guido

Ik kijk naar Marnick, en net op dat moment kijkt hij ook naar mij.
Ik gebaar dat hij moet komen, hij loopt naar me toe en komt naast me zitten.
"Wat is er?" Vroeg hij een beetje bang zotezien.
"Waarom zo'n angstig gezicht?"
"Ehh, nou misschien weet je t niet meer maar je hebdt me net nogal bedreigd toen ik 'sliep'."
"Oh, ja, dat, maar daar gaat het nu niet om."
"Waar dan wel om."
"Hou je bek nou eens en laat me mijn verhaal doen."
"Sorry Duffy" ik hief mijn hand, hij dook in elkaar en vervolgde "Ehh Guido, sorry, wist niet dat je boos werd."
"Nou dat had je wel kunnen verwachten, maar wat ik wou zeggen was, dat je het goed doet en dat je moet proberen verkering met haar te krijgen"
"Maar...", "Geen gemaar" onder breek ik hem "En nu weer oprotten naar je stoel voor ik weer boos word."
"Ja, guido." "Goedzo je leert het wel."

POV Marnick

Ik loop weer terug en als ik ga zitten voel ik aan mijn wang, volgensmij is hij rood want hij voelt heel warm aan en ik heb t gevoel dat hij ook dik is.
"WE LANDEN OVER 5 MINUTEN DOE ALLEMAAL UW GORDEL OM AUB" schalt die harde stem weer door het vliegtuig.
"Huh, wat is er?" Vraagt Anne verward.
"We gaan over 5..." "WE LANDEN OVER 5 MINUTEN DOE ALLEMAAL UW GORDEL OM AUB" "Juist dat."
Anne begint te laggen en kijkt dan plotseling bezorgt naar mijn wang en zecht "Wat heb je gedaan? Je hele wang is rood paars achtig."
"Ehm ja, ik heb me gestoten tegen de muur." Ik voel me vreselijk nu ik heb gelogen tegen haar, want nu kan ze me eigenlijk al niet meer vertrouwen, niet dat ze dat eerst kon, maar nu al helemaal niet meer.
Ze trekt haat wenkbrouw omhoog maar gaat er niet verder op in, gelukkig maar want anders zou ik niks meer weten te zeggen.

POV Anne

Ik geloof hem niet helemaal met dat hij zich heeft gestoten tegen de muur, maarja ik zag aan zijn gezicht dat ik niet verder moest vragen.
Ik doe mij gordel om en dan voel ik dat we langzaam al dalen.

30 minuten later
Pff wat is het fijn om na 10 uur in het vliegtuig eindelijk op de grond te staan.
Nu onze koffers ophalen en daarna naar marnick's huis.
"En hoe was je 1e keer vliegen?" Vroeg Marnick.
"Ehh, t is alleen een beetje vreemd als je weer op de grond staat want ik ben nu een beetje wankel."
"Achja dat heb je eigenlijk altijd wel, ik heb waarscheinlijk de komende 2 dagen last van mn oren dus als jij alleen last hebdt van wankel lopen is het goed," zecht hij met een plagerige lach.
"Waar woon je eigenlijk?"
"Wacht maar af, dat zie je zo wel."

10 minuten lopen later
Hij houd zijn handen voor mijn ogen zodat ik nog niet weet waar ik ben, hij begint af te tellen "3, 2, 1, 0," hij haalt zijn handen weg "tadaaaa, hier woon ik!"