Akşam yurusunden donup parka oturmustu. Parkta cocuklari seyredip keyif aliyordu. Biraz oturup gelen bebeklerle oynadiktan sonra evine cikti. Cay var mi valide sultan diye seslendi annesine. Birazdan cay geldi aldi telefonunu eline ve oyalanmaya basladi sonra telefonunda cay varsa iceriz resmini yolladi efnan adinda birine. Cay candir diye cevap alinca mesajlasmaya basladilar. Genclerin en cok yaptigini onlarda yapti. Ama onlar farkli olacaklardi. Birbirleri icin ne kadar degerli olacaklarini bilmeden mesajlasmaya basladilar. Konu konuyu acti. Sonunda Abdullah nelerden hoşlandigini sordu Efnan in onu biraz daha yakindan tanimak icin. Efnan bahsetti yagmur dedi cay dedi kahve dedi. Abdullah cay herkesle icilir ama kahve yalniz icilir. Biriyle kajve iciceksen yalnizligini bozduguna degmeli diye cevap atti. Ahmet Batman in kitabin da geciyordu bu dedi Efnan. Sonra siir sevdiklerini ogrendiler birbirlerinin. Abdullah Efnan a Ozdemir Asaf in
Seni bulmaktan cok aramak isterim Seni sevmeden once anlamak isterim Seni bir omur boyu bitirmek degil de Sana hep yeniden baslamak isterim dizelerinin sonuna en sevdigim siir notunu ekleyerek yolladi. Boylece siirlerle kalplerini birbirlerine isindiriyorlardi. Gece yarisina kadar konusup iyi geceler mesajiyla uyumaya koyuldular. Abdullah biraz dusundu konustuklarini. Sevmisti bu kizin muhabneti hostu. Bu dusuncelerle uyuya kaldi. Sabah kalktiginda gunaydin mesaji atip okula gitti. Okuldayken konusmuyolardi. Okuldan gelince bilgisayarinin basina gecti gelen mesaja bakti. cevap verdi konustular mesajda. Abdullah muhabnetin cok hos dedi. Ve kalbinin bu kiza isindigini hissediyordu. Abdullah sevdigi insanlara hep guzel lakaplar takardi. Efnan a da takmak istedi. Dusundu sekillerine gore lakap takmazdi Abdullah kimseye huylarina gore takardi. Efnan in huylarini anlamaya calisti. Sonra farketti ki bu kiz yurege etkileyen sozler sarfediyordu. Lakabinda yurek gecicekti ama yurek, yurekli bu kiz icin cok anlamsiz geldi Abdullah daha guzel bi lakap dusunurken mesajlasmaya devam etti. Siir sevdigini biliyordu. Ama hic siir yazmismiydi efnan bunu merak edip sordu. Bekledigi cevabi aldi. Evet yaziyordu Efnan da bir siir asigiydi. O da her asik gibi birseyler yaziyordu. Abdullah sen en sevdigin siirini ben de en sevdigim siirimi birbirimize gonderelim diye teklif sundu ve Yarisi Senin siirini yazip gonderdi Efnan a. Paylasirim seni yalniz seninle Gunduzler seninse geceler benim Bildigim bir his var icimde Yedigim her lokmanin yarisi senin Gozlerim karardi sana hasretten Saklama gel artik kendini benden Ne zarar gordun ki benim sevgimden Al iki gozumun birisi senin Paylasamam seni hic kimselerle Uc gunluk omrume isik tutansin Bir gun gel kosarak kader utansin Omrumun defteri boyle kapansin. Efnan siiri guzelmis diye yorumladi. Ama kafiye kullanmadigini duz yazi yazdigini suan atamiycagini ama birgun gelen kutunu actiginda benim bir siirimi gorebilirsin sozlerini yazdi. Abdullah tamam dedi ve yine geceye kadar konustular iyi geceler dedikten sonra dusunmeye basladi Abdullah. Nasil bir lakap bulmaliydi. Yuregine dokunan siirleri sevip siir yazan bu kiza nasil bir lakap diye dusundu. Sonra yuregime dokusnusunu sevdigim desem yanlis anlar dedi gecti yuregime dokunan olmaz siradan dedi gecti. Yuregime dokunmasi kadar degerli bi lakap olmali dedi. Yuregimin elmasi dedi hayir elmas pahali bir maden daha guzeli lazim dedi. Pirlanta dedi. pirlanta evet. Pirlanta evli oldugunu gostermek icin kalbe damar uzanan parmaga takilan yuzuk. Yuregimin pirlantasi iste bende ki degerin bu kadar buyuk anlasin dedi. Ama ben bunu nasil anlatcam dedi. Ve bu dusunceyle uyuya kaldi.
