XYRONNE POV
Hayyy.. Kapagod. Kakatapos lang ng meeting ko with our business partners, all I have to do now is go to my bed and sleep bukas na naman magsisimula ang walang kapaguran na araw ko.
Hayyy.. I'm only 20 years old pero feeling ko na sa mid 30's na ako dahil sa pinapagawa ng daddy ko and yet I still need to continue my studies.
Argh! If I failed I need to marry one of the daughter of my dad's friends! Napailing na lang ako sa idea na at the age of mine married na ako and I don't even enjoyed being single!
Bwisit!
Sumakay na ako sa kotse ko at nagdrive na pauwi ng maisipan kong bukas ang phone ko. Napapreno akong bigla ng makita ko ang:
28 missed calls and 50 unread messages all from SIDNEY BRIGHT!
Xyronne can we talk? Please? I'll give you something. Puntahan mo ko dito sa Wishes Village. Hihintayin kita.:) no matter what happen I'll wait here.
Shit! Anong kalokohan naman to Sidney! Anong oras na?! Pinaandar ko agad ang sasakyan ko para puntahan sya. Habang nasa daan ako binabasa ko ang mga text nya at lalo lang ako nag aalala lalo't na umuulan ng malakas tapos mag isa pa sya.
San kana? I still waiting here.
HOY XYRONNE?! KINAIN KA NA BA NG SASAKYAN MO?!
Uy... Xyronne nasan ka na ba?
Nagsisimula ng umulan ng malakas oh.. di uso sakin magdala ng payong.
please naman oh dumating ka na.
Hihintayin pa rin kita dito! kaya bilisan mo!
Napahilamos na lang ako ng mukha dahil sa nabasa ko. Sa pagkakakilala ko kay Sidney pag sinabi nya ginagawa nya talaga.
Binilisan ko pa lalo ang takbo ko, wala na akong paki kung madulas ang daanan basta kailangan kong mapuntahan sya.
SIDNEY POV
Ang sarap kumanta ng "Basang-basa sa ulan" dahil literal na talaga akong basa at gusto ko ng magwala. Hayyy.. korni ko talaga siguro kaya di nya ako pinuntahan kasi ang korni korni ko.
Naramdaman ko na naman ang mga luha ko na nakikisabay sa buhos ng ulan. Hayyy!! Baliw ka Sidney! kagustohan mo naman to tapos umiiyak ka. Napakaiyakin mo talaga pero sana man lang kasi dumating sya.
"SIDNEY!" I feel his hand on my wrist. "The hell! Are you out of your mind! Bakit ka naghintay?! Basang basa ka tuloy! sana umuwi ka na lang"
"Kainis ka! bakit ngayon ka lang! Akala ko di ka na darating" I feel again my tears runing down on my face "Akala ko di mo na ko pupuntahan dito! Akala ko wala na akong halaga sayo!-" he hugged me.
"I'm sorry.. Sidney.. I'm sorry.. Sobra akong nag-alala sayo.." his voice is like a sweet melody. Dama ko ang init ng katawan nya habang yakap-yakap nya ako and it makes me feel comfortable then those words came out on my mouth.
"Buti dumating ka.. Di ko na kasi kakayanin pa kung pati ikaw mawawala sakin."
I close my eyes, feel the warm from his body and only I can heard is his heart beat.. or maybe it is mine? sobrang lakas, sobrang bilis, nakakabingi.. pero kung akin man yun.. sana naririnig nya kung gaano ito kabilis pag nanadyan sya..
"do you heard it???.. do you hear my heartbeat??? it always crazy like this.. because of.. you.." then everything turns black..
*❤*❤*❤*❤*
YOU ARE READING
PRISONERS OF THE PAST
Teen FictionSidney Bright... Isang taong umaasa pa rin na mamahalin sya ng taong ,sya na mismo ang nang-iwan. Maybe, she is stupid-NO! she is a totally STUPID! sya na nga ang nang-iwan sya pa ang umaasang babalikan sya? di ba ang tanga? ..pano kaya sya makaka...
