[[Зогссон] Үл Таних Сүйт Залуу

7 -《Убба?》

Юнги: Бид удаан хугцааны дараа эргэн ирлээ.
Хусог: Энэ бүх хэцүү цагуудын хором мөч бүрийн дараа та нар дээрээ ирлээ.
АрЭм: Ирэхгүй ингээд больцгооё гэж бодож байсан ч ирлээ жжан~
Жимин: Заа~ Өмнөх хэсэгт нээх их сэтгэгдэл, тайлбар мэт зүйлс байгаагүй болхоор одооноос эхэлж дараа дараачийнхаа хэсгүүдийг улам сонирхолтой болгохын тулд хамаг байдгаараа хичээнээ!!
Бүгд: Тиймээ үүүхүүүү~
Тэхён: Аааа би сандраад байна.
Жин: Эхэлхээсээ өмнө өмнөх хэсэгт юу болоод өнгөрсөн талаар тунгаацгаая. Юу гэхээр юу юуны өмнө би их догдлож байсан гэдгээ хэлэх нь зүйтэй байх.
Жонгүүг: Маш том өөрчлөлтийг харуулсан хэсэг байсан шүү.
Юнги: Би маш догь байсан + Сора миний нэрийг хэлсэн шүү дээ. Яг л хүүхэд хамгийн хайртай хүмүүс: "Ээж" , "Аав" гэж хэлд ордог шиг миний Сорахан миний нэрийг хэлж хэлд орсон 😆
Жимин: Би споилэр хийелдаа. Энэ хэсэг дээр "Жантай Гоймонтой" таардаг гэсэн шүү.😉
Хусог: Үнэхээр үү😮
Юнги: За анхаарлаа хандуулна уу. Дараачийн хэмэгтээ орьё...

~ 2 сарын дараа ~
Аль хэдийнээ 2 сар болжээ. Өнөө үеийн би гэх юм бол гэртээ өдөр шөнөгүй утсаа маажаастай хүн. Шюга над руу орой бүр залгадаг. Түүнтэй ч би их хоолойгоо ашигладаг болсон. Би түүнд тодорхой хэмжээнд талархаж байна. Учир нь "Жантай Гоймонгын" урд хэлэх үг үгүй хачин байдалд орж тэнэгтмээргүйд байгаа юм. Гэсэн хэдий ч эцэг эхтэйгээ яридаггүй хэвээр. Угаасаа цаашдаа ч ярихгүй байх.
Би ээжийн "Наад дээвэр дээрээ юу хийж байгаа юм?" гэсэн асуулттас сүнсээ зайлтал зочилоо.
Ээж: Чи ойрын үед Шюгатай уулзаж байгаа юу?
Тэр хаа нэг тийшээ явах гэж буй мэт гар дүүрэн цүнх, чимодан барьчихсан зогсож байв. Би хариу толгой дохьлоо.
Ээж: Гэрлэх хүртлээ ямар нэгэн донтой үйлдэл хийвээ😑
Би бүр энэ үгэнд цочирдоод ч тэр үү хүчтэй хүчтэй толгойгоо сэгсрэсээр. Би хүн биш. Хэзээ ч болохгүй.
Ээж: Би сарын турш ажлын шугмаар гадагшаа явах болхоор томоотой байж байгаарай. Гэхдээ аавтайгаа үлдэхийг хүсэхгүй байвал... Ачаагаа баглаад Шюгагынх руу оч. Ээж нь ч чамтай их сайхан харьцдаг биз дээ. Ээж намайг үнсээд гарлаа...
Тэгсэн ч гэсэн миний толгойнд "ДОНТОЙ ҮЙЛДЭЛ" гэсэн нь эргэлдсээр байлаа. ЯМАР Н**Ш НЬ ВЭ?!
~~
Би тэднийх руу очдог юмуу. Залгаж асуусан нь дээр байх. Гэхдээ эхлээд уббатай чатлнаа.

Би: Снуу убба. Манай ээж саяхан ажлыг журмаар явчихлаа.
Жантай Гоймон: Хэр удаан?
Би: Сар...Би аавтай хамт баймааргүй байна. Тийм болхоор Шюгатай хамт байж байх байх.
Жантай Гоймон: Ойлгомжтой...
Би: Дургуйцаад байгаамуу??
Жантай Гоймон: Хамаатаймуу
Би: Хамаатай
Жантай Гоймон: Өөрөө учрыг нь олохгүй юу..
Би: Уурлаад байгаамуу????
Жантай Гоймон: Юу гээч...
Би: ?
Жагтай Гоймон: Би сүр дуулиан мандаах дургуй л дээ. Гэхдээ ойрын үед маш их мэдрэмтгий болчиж. Чамд уураа гаргх нь буруу ч чи "Шюга2" гд намайг энд ямар байгааг ч сонирхохгүй хаяаад явчихсан. Би ч яах ёстойгоо ойлгохгүй байна.
Би: Убба~ Битгий уурллдаа.
Жантай Гоймон: Чи дандаа түүнтэй уулзн гд гараад явчихдаг. Орж ирээд ярьж байгаа юм чинь зөвхөн тэр залуугын тухай. Хэдхэн сарын өмнө тэр хүгээс айлаг байсан юм байж одоо түүнээс өөр хүнд агхаарал тавихаа ч байгаа биздээ. Би энд чамайг хзлээгээд сууж байтал чи түүнтэй цуг байж байдаг. Үзэн ядаж байна. Эн бүхнийг бас тэр хөгийн залууг чинь.
Би: Тэгээд...
Жагтай Гоймон: Зүгээр л... Би чамд сонголт байхгүй гэдгийг мартж орхиж... Зүгээр явдаа...
Би: Тэгвэл... Би чамтай үлдхүү? Ачаагаа баглаад чам руу очих уу?... Хэзээ ч буцаж гэртээ ирж чадахгүйгээр?! Убба та үүнийг хүсэж байна уу?
Би: Айн?!
Би: Та намайг арчилах юм уу?
Би: Хөөш!
Би: Би яаж ч мөнгө олхыг мэдэхгүй шт :)) н**ш гэж...
Би: Эцэг эх минь намайг хайх ч үгүй! Би эргэж ирвэл тэдэнд яг л танихгүй хүн шиг... Ахин хөөгдн!!!
Би: Ийм байхад би үнэхээр үгнээс нь зөрөөд тантай хамт байх уу??!! Зүгээр л хий гсн юмыг нь хийгээд байж бсн нь хамаагү дээр биш гэж үү??
Би: Хөөөе!!!
Би: Хариулаач!!!
Би: Яг одоо!!!
Жантай Гоймон: Намайг уучлаарай... Би зүгээр л ойрын хэдэн хоног чи надтай харьцахгүй болхоор чинь гунигтай байна...
Би: Би харцаагүй гэж үү?! ҮГҮЙ. Харьцаж байсан!
Жантай Гоймон: Тийм л дээ...
Би: Надад нэг гуйлт байна...
Жантай Гоймон: ???
Би: Одоо 2 минутын дотор утас чинь дугарвл утсаа авнгуутаа миний нэрийг хэлээрэй...
Жантай Гоймон: ?
Би: Зүгээр л... тэг...гуйя...
Би: Хариу өгөхгүй байсан ч... нэрийг минь хэлээрэй...
Жантай Гоймон: Чи намайг айлгаад байна шүү Сора!

Цаг нь болж ээ. Эцсийн эцэст нэг түүнтэй ярих зориг шулуудлаа. 2 сарын дараагар би уббатай уулзаж байсан үгүйгээ олж мэдэх цаг боллоо.
Дуудаж байна...
*дуудах чимээ*
???: Байна уу?
Би дугай зогсоно. Харин утасны цаанаас хоолойгоо засчихаад санаа алдах чимээ гарна.
???: Сора?
Миний зүрх зогсох шиг л боллоо. Убба байна... Нүд хөлрөөд байсан ч баярлаад байх юм...

АрЭм: Зааа~
Хусог: Хёнд хэлэх зүйл гараа юу?
АрЭм: Гүү гүү
Жонгүүг: Уаа~Бие жирс хийчлээ.
Шюга: Яагаад тэгдэг билээ? *-*
Жонгүүг: Хён, та яагаал байгаа юм бэ😅
Жин: Бид ашгүй тэр "Жантай Гоймон" гэгчийг нь мэдлээ шүү дээ. Зарим уншигч нар анхнаасаа мэдэж байсан байх.
Жимин: Гэхдээ л муухай юм аа😣
Жонгүүг: Хён! Боль л доо. Надад маш сайхан байхад!
Учир нь би Соратай учирч байгаа...

Жон жон жооон~ Дараачинй хэсэг дээр яг юу болох бол гэдгийг харадд байж дээ😀 Оруулаагүй удсанд мианээ~ Ингээд сэт бүрдж бвл тогтмол орцулж байнаа~😇 Жиа дараачийн хэсэг 7 сэтийн дараа