Fabrika da bir kadın
Gürültülü bir makinanın başında
Makina bile kadına ağlamakta
Elleri titremekte kadının
Gece vardiyasında
Uykusuzluktan gözleri kapanmakta
Makina bile kadına ağlamakta
Ufak tefek bir kadın
Ama güçsüz sanmayın sakın
O, dağ kadar yük omuzlamakta
Makina bile kadına hayran
Gözleri açılır kadının
Gitme vakti gelmiş yanına çocuklarının
Makinayı kapatır kadın
Omuzlarını dikleştirir ve çıkar kapıdan
Makina bile kadının asaletine hayran
MAVİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLERLE ÖZLEDİM SENİ
PoetryEn çok korktuğumuz da anlarız sevdiğizi,ben çok korktum ve her korktuğumda şiir yazdım.Öylece yazdım kalbimden geçip de dile getiremediğim her şeyi.Kim olduğumu yazmadım ondan da korktum, çünkü ben şiir yazmaktan da korktum.Korktukça da yazdım.Siz...
