Bölüm 5

109 10 0
                                    

Öğle arası

Şu an öğle arasındaydık.İkizim,ben ve J.Seph oturmuş yemek yiyorduk.Aynı zamanda da sohbet ediyorduk.

J.Seph:O oğlanları nasıl dövdün?

(adın): Doğuştan yetenekliyim.

Kim Yeol: Şişme hemen.Bi ara dövüş kurslarına gitmişti.Ordan biliyor.

J.Seph: Ama çok etkileyiciydin.

(adın): Teşekkürler.Sen onu bunu bırakta o oğlanlarla niye kavga ettin?

J.Seph: Ya ben şu seni tekmeden kurtaran kızla konuşuyordum?Gelip dövdüler bi anda.

(adın): Ne?Beni kurtaran kız mı? Onunla tanışmak istiyorum?

J.Seph:Hah. geldi.

Arkamı döndüm.O kız gelmişti. 

???:Merhaba.Otura bilir miyim?

(adın): Tabi tabi.Merhaba .Ben (adın). Beni kurtardığın için teşekür ederim.

???:Ben de Park Bo Young.Teşekkür etmene gerke yok.Sadece onu bi kıza vururken gördüm ve sinirlendim.

Öyle öyle sohbet ettik.Park Bo Young çok tatlı ve çok güzel bi kızdı.Benim gibi  çılgın birisiydi.Galiba çok iyi anlaşacağız.


Akşam

Ben odamda her zamanki gibi BTS müzikleriyle coşarken birden telefonuma bi bildirim geldi.Hemen koşup telefonumu aldım.Ekran bana ben ekrana bakıyordum.Ağzım açık kalmıştı.Hiçbir tepki veremiyordum.Ellerim ayaklarım uyuşmuştu.Mesajda şunlar yazıyordu.

"Merhaba ben polis Mi Cha .Telefonunuza ulaşamadığım için mesaj atmak zorunda kaldım.Anneniz ve babanız bir trafik kazası geçirdi.Acilen ******* Hastanesine gelmelisiniz."

Yanağımda bi ıslaklık hissettim.Ağladığımın farkına vardım.Yataktan atlayıp ikizimin yanına koştum.Ona olanları anlattım.O da hemen evin anahtarlarını aldı.Evden çıktık.Hemen bi taksi çağırdık.Hastaneye geldiğimizde danışmandan anne ve babamın nerede olduklarını sordum.Hemşire ameliyatta olduklarını söyledi.Hemen ameliyat odasına çıktık.Ben kapıları yumrukluyordum.İkizim ise yere çökmüş ağlıyordu.Biraz sakinleştikten sonra oturdum.Doktor ameliyattan çıktı. Hemen yanına gittik.

(adın): Doktor bey, annem ve babamın durumu nasıl?

Doktor ilk başta konuşmadı.Sonra ben bağırmaya başladım.

(adın): Doktor.Annemle babam nasıl?

Doktor konuşmaya başladı.

Doktor: Maalesef.İkisi de hayatını kaybetti.Geçmiş olsun.

O an gözümden bi yaş aktı.Bi tane daha,bi tane daha.Durduramıyordum gözyaşlarımı.Hala doktorun dediğini idrak etmeye çalışıyordum.İkizim ise duvarları yumrukluyordu.Ben yere oturmuş bağırıyordum."Olamaz"diye.

-bölüm sonu-

Park Bo Young

(Allah'ım tatlılığa bak ya

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Allah'ım tatlılığa bak ya . Ölücem galiba...)

(lütfen kitabımı okumaya devam edin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(lütfen kitabımı okumaya devam edin. Daha ilk deneyimim olduğu için biraz kötü olabilir.Ama elimden gelenin en iyisini yapacağım.)


7 MASKELİ PRENSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin