Uzun bir sessizlik oluştu. Ben çok ama çok fazla ağlıyordum. Jungkook beni terkedip gidemezdi değilmi? Kendime bir çok soru sordum. Jungkook nerede? Acaba cidden öldümü? Yoksa bana yalan mı söylüyorlar? Sorulacak bir çok soru vardı ama asıl soru benim 2 haftalık òmrüm kaldı ne yapıcam.?? Hıh zaten Jungkook olmadığı sürece yaşamanın ne anlamı var..?? Bağıra bağıra ağlıyordum. Jungkook beni terkedemezdi deilmi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapının arkasından bakan tatlı bir Jungkook gördüm. Bana bakıyordu ve gülüyordu. Acaba ne oluyordu? Yoksa bana çok kötü bir şakamı yaptılar? Jungkook'a bağırdım; -Beni terketme KOOK!!! Jungkook:Bu sana yaptığımız minik biŕ şakaydı desem. Nasıl olur?
Konuşamadım. Ağzım açık öylece bakıyordum. Hiç bir şey anlamamıştım. Herkez kahkaha ile gülmeye başladı. Bende her halde beyin tmörü değildim diğilmi yani..? Jungkook yanıma geldi sarıldı. JUNGKOOK:Senin beyin tmörü olduğunu duyunca aslında gerçekten intihar edicektim ama seni yanlız bırakmak istemiyorum. Bu son iki haftanı güzelce geçirelim olurmu? BEN:Bencede kesinlikle haklısın hadi kalk gidelimm...........
Bu iki haftayı güzel ve mutlu mutlu geçirdikten sonra son bir gün kalmıştı. O son güm benim için çok kötü vede iğrençti.
