Bu gece uzun ve umutları yağmalanmıştı.
Sarılacak bir umudun dileğine
Yaşlı ,titrek ellere uzanıyordu çaresiz,
Genç ve körpe bedenin son çığlığında.
Zalimdi Ermeni ,Rus destekçiydi.
Hocalı da son geceydi
Feryattı, figandı, ağıttı.
Umudun kanlı pattaniyede can verişine
Şahitlik etti , dondurucu ayaz.
yetmedi yetmiyordu.
Mermi sesleri sağır etti kulakları,
Amansızca katledildi ,
Çoluk çoçuk yaşlı genç.
Analar her çoçuk çığlığında bir kez daha ölüyordu.
Yetmedi, ermeni deri yüzmeye ,yaratıklaşmaya, canavarlaşmaya başladı.
Gece ağladı acıdan.
Acıdan gam düştü , kan damladı toprağa.
Gelmedi vicdana ,veledi zina.
Eller göklerde ,ağıtlar doldu sinelere.
Yüreği yanan ananın ,atanın, torunun , gelinlerin, balaların sesini, feryadını.
Hocalı sağır, hocalı dilsiz dilber,yeterrrr.
Bu çığlık tüm kulakları sağır etti.
Bu savaş değil katliyamdı
Nasıl unutabilirim o körpenin ,
Yüreğine akıttığı acılı yaşı.
And olsun bu haykırış unutulmuycak
Bu ruh bu bedende sızlar,
Yüreğim yanar geceleri
Beynim yanar .
Bu çığlık arşa kalkar
Dokunur o masumun ifadesi kalbe
İnsanlık yanar.
Umutsuzluğun çilesini kucaklar analar
Gözyaşlarımda boğulur hıçkırıklarım.
Her yıl hocalıya ağlarım.
Ben bir Azerbaycan kızıyım
Gönlüme geceyi şarşaf yapana sorarım
Hesabım bitmez ağlamakla...
Bu acı dinmez.
Kabusu olurum o zalimlerim
İçimde açım dinmez ,
Nağıl olurum ,masal olurum azraili olurum.bir dans olurum,bir türkü
Ben gözümü karartır Azerbaycan olurum .
Hocalı, Laçin olurum,
Yurduma kurban milletime can olurum .
Ben Hocalı olurum.:(
Derya AKDEMİR
