Çocukluğumdan kalma sevdam
Yanar bağrımda inceden inceye.
Hala hissediyorsam bu koştur koştur yaşamda
Sevdanın melodisini...
Sahnenin ışıkları şimdi daha cazip olmalı.
Ritmi hissedip bıraktım ruhumu sevdaya,
Salındı tüm umutlar aşk sıçradı yerden göğe.
Hain tuzaklar vardı dört bir yanımda
İçlerinde benim sevdama
kulak asanlara eşlik etti ruhum.
Ciddiye almadım yaşamın kokuşluğundaki
Çirkef insanların utanmazlığını .
İndim sahneden tebessümle acıdım insanlıklarına...
Onlarla oyalanamayacak kadar asildi ruhum.
Kardeşin kardeşi acımasızca sorgulamasına ,
Sırtından vurmasına tanıklık etti bedenim.
Ruhları satılmış bir yığın insan gördüm
Dumanların içinde.
Işık daha aydınlık ve ferahtı .
Oraya yürüdüm .
Dudaklarım bile yorgunluktan bezdi
Kelimeler kifayetsizce sustu.
Ağız dolusu haykırışlar böldü sessizliği
Dinledim ve geçtim..
Ritmimi dinleyip dans ettim .
Umursamaksızın dans ettim.
Gözlerim de uykusuzluktan kalma bir bezginlik...
Bir bir gözlerimdeki uçurumdan düşen ,yaratıklar.
Siz çukurunuzda kalın ,
Ben yoluma devam.
Bir dağın yamacına yasladım hayatı
Elimde kırmızı şalım
Kafamda kalpağım...
Ellerimde sema,ritmi hisset Derya
Yaz ve dans et .
Yaşam bu ritmin meledisinde gizli.
Hisset ve dans et.
Çirkin insan yavrularının
kaskatı kesilmişti yürekleri.
Şimdi efendi efendi oturun seyirci koltuğuna...
Sahne benim çekilebilirsin.
Derya AKDEMİR
