Prologue

2 0 0
                                    

"Now Arriving At Katipunan Station"  Dali dali akong tumakbo papunta sa tren na kararating lang.

"Excuse me po, makikiraan po, Excuse po" napakaraming tao halos hindi nako makagalaw pero hindi kailangang mahanap ko sya.

"Next station is Legarda ang susunod na istasyon ay Legarda" Bigla akong napasandal sa kaharap kong lalaki. Hindi ako pwedeng mag kamali sya na nga.

"Seann" Hindi ko alam kung anong magiging reaction ko pero mas nangingibabaw sakin ang sayang nararamdaman ko pero pero ganun din kaya sya? Pano kung hindi sya masaya na makita ako? pano kung ayaw nya kong makita?

Hindi nya ko pinapansin  para bang hindi nya ko kilala nakatuon lang ang pansin nya sa screen ng phone nya.

"Seann?"  Malumanay na sambit ko sa pangalan nya

"huh? Seann? kilala moko?"  Hindi nya ba ako natatandaan. hindi nya bako kilala? panong....

"Now arriving at Legarda station"

Bigla naman akong napaatras Sa pag tigil ng tren nag sibukasan ang mga pinto, unti unting gumalaw ang mga tao at nagsimulang mag silabasan, sa paggalaw nila napasama ang aking mga paa sa pag lalakad.

"Sino ka anong pangalan mo?" sigaw sakin ni jake habang unti unti akong lumalayo

"Hindi mo ba ko natatandaan ako si Miyuki" unti unting sumasara ang pinto ng tren. Natabig ng katabi kong babae ang kamay ko at ang hawak kong keychain dahil sa pag sisiksikan namin at sa pag mamadali na maka labas.

"Seann" Paulit ulit kong tawag sa pangalan nya. Imposible imposible na hindi nya ko makilala pero ako sya....

Wala akong magawa, hanggang titig nalang sa papaalis na tren. para bang walang nangyari bakit parang hindi nya ko natatandaan? bakit hindi nya ko kilala?















you know my nameWhere stories live. Discover now