7:03 am ng makapasok na ako sa room. Hindi kami sabay ng ng kapatid ko kanina. Dahil thursday ngayon.
Umupo agad ako sa upuan ko at kinuha ko ang notebook ko. Ba'ka kasi may suprise quiz kami mamaya.
Nagtataka ba kayo kung may kaibigan ba ako sa campus? Meron naman, kaso MADE IN CHINA nga lang. mahirap na kaya kailangan mong maging maingat sa kanila. Ba'ka pati ako ay magka damage.
Si Olivia. Siya yung madalas kong nakakausap pero hindi ko masasabing kaibigan ko siya. Siya lang yung madalas kong kausap pero hindi naman ako ang madalas niyang kasama. But, She's good as friend. Hindi ko masasabing Fake siya. As long as na mabait naman talaga ang pakikitungo niya sa akin. Wala naman siyang pinapakitang masama or sinasabi. But I want her to be my real friend.
Speaking of angel. She's here. Nakangiti itong kunakaway sa akin at tumabi. Hindi ko alam kung anong nakain niya kung bakit nakangiti ito. Minsan kasi tipid na ngiti lang yung pinapakita niya. Ngayon, masasabi kong bago yun para sa kanya. At bagay niyang nakangiti with showing her white teeth.
"Hi, Vivian" masayang bati nito sa akin at tumabi dito sa gilid ko.
"Hello, ng saya natin, ah." Nakangiti kong sabi. Umupo muna siya ng maayos bago ako umirap.
"I'm just happy because of you" kinikilig niyang sabi sa akin. Nagtaka naman ako sa sinabi niya kaya napa kamot nalang ako sa ulo.
Bakit naman siya magiging happy? Hindi ko naman birthday? Walang friendsarry na mangyayari sa amin, Mas lalong walang Monthsary at anniversary no.
"Why?" Takang tanong ko. Nanlaki naman ang kanyang mata at napatakip ang kanyang bibig na para bang nagulat pa.
"You don't know?" Gulat niyang tanong. Umiling ako sakanya
"What!? You really don't know? Omggg! Your boyfriend makes an effort for you!" Gulantang niyang sabi. Mas lalo ako nagulat dahil sa narinig ko. Boyfriend? Effort?
Anong pinagsasabi nito? At Kailan pa ako nagkaboyfriend?
Bago pa ako magreact sa sinabi niya ay inunahan na niya ako.
"Just kidding" aniya sabay halakhak. Sabi na e. Ugali niya talagang magprank! Bakit hindi ako nasanay sakanya. Pasalamat siya e kai-- classmate ko siya
Umiling na alang ako dahil sa kalokohan niya. Hanggag ngayon ay tumatawa ang gaga. Isubsob ko kaya sa arm chair ng magtigil 'tong babaeng ito!
"Hahaha! Okey, Titigil na ako" sabay taas ng kanyang dalawang kamay na para bang sumusuko na ito.
"Gusto lang sana kitang anyayahing maglunch later." Nakangiti nitong anyaya sa akin. Napatingin naman ako. Hindi naman siya mukhang nagloloko. Baka naman seryoso naman siya.
At.. for the first time niya akong yayahin na mag lunch with her? Ilang buwan na kami magkakilala pero never niya ako yayahin na mag lunch. Pero ngayon ay napakalaking question mark sa ulo ko? Balit naman niya ako yayahin mag luch e kasama rin naman niya yung mga kaibigan niya?
Ba'ka nag away at ako pinuntahan? Parang hindi naman. kasi sabay silang pumasok e. Ba'ka gusto niya ako maging kaibigan?
Ewan! Basta, pero masaya naman ako kasi ngayon ulit ako may kasamang kumain ng lunch ^__^
BINABASA MO ANG
Love is not a Dream
DiversosAng hirap maniwala kung alam mong hindi ito kapa-kapaniwala. Pero mas mahirap paniwalaan ang isang bagay na alam mong panaginip lang naman. Para kang natutulog na ayaw mo ng magising Parang may maharlika na nagsasabi na wag ng bumangon Pero kapag...
