The Adventure of Ruth

Chapter 1: The Map

"Ruth... magandang umaga gising na." Kasabay ng matamis na tono ng mga katagang yon ang pagyugyog ng isang babae sa aking katawan na nakahiga sa kama, upang matiyak na magising talaga ako at tumayo na sa pagkakahiga.

"Pero Saturday po ngayon at wala po akong pasok sa school." Inis na sambit ko habang nakapikit parin ang aking mga mata at lupaypay parin sa pagkakahiga sa kama.

"Yes I know pero I told you yesterday that we will be having our general cleaning today, and I need your help para matapos agad... can you?" Pagkukumbinsi nito. At ano pa bang magagawa ko? Im just only a child of her.

When I open my eyes nakita ko agad si mommy na nakangiti sa akin. Dahil doon di ko na rin namalayan na ang bibig kong nakanguso kanina dahil sa pangiistorbo nito sa aking mahimbing na pagkakatulog ay biglang napalitan ng ngiti.

She give me a reason to smile. To live my life with smile. She's my happiness. I hope she is.

Nakatanggap ako ng halik sa noo galing sa kanya na ang kaninang masayang mukha ay biglang naging poker face. "Bakit? Bakit parang bumait po kayo ngayon?" Naiiritang sabi ko na nagparamdam sakin ng guilt kung bakit yun ang lumabas sa bibig ko. Masama bang di lang talaga ko sanay sa nangyayari ngayon?

"Because you're my little princess...Ruth. Pero sa ngayon tumayo ka na at para mailigpit ko na ang higaan mo." Bulong nito sa akin habang nakangiwi na siyang nag pataas ng kilay ko. What happen to you mom?

"HAHAHAHA!" Humalakhak si mommy habang nililigpit ang higaan ko at ganun din naman ang ginawa ko.Parang iba ang aura ni mommy ngayon compare sa every morning routine namin.

Lagi siyang sigaw...galit... sermon?l Tila ayun na nga lang ang almusal ko bago pumasok ng iskwela. Pero bakit biglang nagbago? Anong nakain niya at ganito na ang trato niya sakin?

Sabay kaming bumaba sa kusina at bumungad sa akin ang ngiti ni daddy.

Agad akong umupo sa kanan ni daddy habang hinihintay namin si mommy sa pag prepare ng breakfast namin. Sandali kaming nagusap ni daddy habang hinihintay si mommy, na nag pa buhay ng curiosity ko kasi pati daddy naging anghel ngayong araw?

May something special ba to celebrate kaya sila ganyan?

Huminto din kami ng dumating na ang foods. Kain dito...Nguya doon...Lunok jaan...Kwento dito...Tawa doon... Ito na ata ang best morning sa buhay ko.

Sana yung saya na narama ko sa oras na to ay walang ending. Sana ganito lagi.

Nagpahinga ako sa sofa namin sa sala at binuksan ang t.v para manood ng... ng cartoons, well thats not bad wala pa ko sa pagiging teen ager coz' Im only 12 years old.

Napansin ko si mommy na hawak-hawak na ang mga kagamitang panlinis. Nakataas ang kilay nito habang nakalagay ang kayang kanang kamay sa kanyang bewang. "Nakalimutan mo ata ang dapat gawin, Ruth!?" Sigaw nito na siyang nagpataas ng mga balahibo ko. "Sorry po mommy. Hmmmm Mom? San po ba ko naka assign maglinis?" Tanong ko na may halong takot sa mommy ko. "Hmmm... Dun ka na lang maglinis sa bodega nak." Ngumiti ito kasabay ng pagkamot ko sa ulo ko.

Whaaaat!? Di ko maintindihan ang inaasta niya? Is she trying to be good to me? Gusto ba nilang baguhin ang pagtrato nila sakin? Kung ganon nga im happy for it. Pero sana nga ganun.

Pumunta na nga ako sa bodega at bumungad sa akin ang maduming kwarto at ang amoy ng sandamakmak na alikabok.

Tinignan ko ang bawat sulok at huminga ako ng malalim dahil sa sobrang dami kong lilinisin. Pero ang pumukaw sa aking mata ay ang baul sa may pinakadulong bahagi nito.

Dahil sa nanguna ang kuryosidad ko lumapit ako dito at sinubukang buksan, sakto't hindi ito nakasara ngayon. Wala itong kalaman laman kundi isang papel na masasabi niluma na ito ng panahon.

Kinuha ko pa din ito dahil nanguna nga sakin ang kuryosidad. "Mapa??? Ng A-" Tumigil ang aking bibig sa pagsasalita nang may kumuha ng mapang hawak ko. Si mommy na kita ang pagkagulat sa mata nito na nagbabadya ng galit na maaring anumang oras ay magbuga ng siya apoy sa akin. Nabuo ang tanong sa isip ko.

"Pumunta ka dito upang maglinis at hindi upang mangielam ng mga bagay na alam mong hindi sayo!!!" Ramdam ko ang galit niya nang dahil sa kanyang pasigaw.

Agad naman niyang binalik ang mapa sa baul at may kung anong ginawa sa baul upang masara ito at di ko na ulit mabuksan pa.

Matapos gawin yun ay tumalikod sa akin at umalis na sa kwarto. Bago siya umalis sumigaw ito. "Maglinis na at wag nang tumungaga! At isa pa wang mong intindihin kung ano man ang nakita mo."

What anong kinakatakot niya kung malaman ko yun? May mali ba kung malaman ko yun? Bago siya lumabas may kung ano siyang binulong pero nagawa ko pa din itong marinig.

"Di ka pa handa..."

Grrrr. WHAAAT!? gulong gulo na ang utak ko ngayong araw. Naguguluhan ako kung bakit ganun ang asta nila mommy. Isa pa bakit ganun ang reaksiyon nga nung makita't hawakan ko ang mapa?

Dali-daling umakyat ako sa kwarto ko at hinanap ang cellphone ko. Nang pagbukas ko ng phone ko dali-dali kong hinanap ang mga taong naisip ko nang makita ang mapang yon. Oo ang mga kaibigan ko . "Bad news: May kung anong nangyayare sa bahay na di ki maintindihan i need you. But may Good News: May misyon tayo at mukhang maganda to!"

HOPE YOU ENJOY THIS CHAPTER. DONT FORGET TO COMMENT AND CLICK THE VOTE BUTTON. from: grim_reader (@IAMJMSULLA)