Şaşkın şekilde etrafıma bakıyordum. Olanlara anlam vermeye çalışıyordum. Telefonla konuş dediler. Aradım babamı. Sesi o kadar yorgun geliyordu ki. Hissediyordum benim bilmediğim bir şeyler vardı. Herkes gizliyordu ama bana söylemiyorlardı.
Gittiler. Odama geçtim. Ayaklarımda ki güç yavaş yavaş alınıyordu sanki. Başım dönmeye başladı. Yatağıma yattım çünkü ayakta duramıyordum.
Evde sadece iki kadın kalmıştı. Onların sesi kulağıma çarpıyordu. Olanlara mana asabilmem için dinlemem gerekiyordu. Kendimi toparlamaya çalıştıkça daha kötü oluyordum sanki. İçimden ilim ilim inliyordum.
Kendime geldim ve içerde olanları duymaya çalıştım. "Vah vah yaktı kendini" gibi kelimeler geçiyordu. Aklıma gelen ilk şey babamın biriyle kavga edebileceğiydi. Ama o zaman neden böyle derlerdi? Aklımdaki sorulara cevap arıyordum ama hiçbir şey yoktu. Düşündükçe daha fazla soru geliyordu aklıma.
Kapattım gözlerimi. Başımı elimin arasına koydum. Ve tek kelime söylemeye başladım. "DAYANAMIYORUM."
Devamı gelecek...🌼🌼
