Update!!!
^___^
Sorry po sa long wait.....
December na!!
Malapit na ang Christmas!!
Thank you for reading
Jenny Meets Kyle (JMK)
5++ readers na!
Yehey! Thank you po.
^___^
Thank you din sa friendship ko na si Nicca Alparo & to her sister.
^___^
Share, like, vote & comment po kayo please.
★★★★★★★★★
Kring!!!! Kring!!!!
Time na para magstart ang klase.
Nagpasukan na ang iba naming kaklase. Halos lahat nandito na pero may kulang eh......
Si Kyle!
Nasaan na kaya yun?
Bakit ba ako nag aalala dun?
Hay naku!!!
"Jenny." tawag ni Lucy.
"Bakit nakakunot noo ka? May problema ba?" tanong niya.
Mabait na kaibigan talaga si Lucy.
Nag aalala siya para sa akin.
"Ah, wala naman may napansin lang.Si Kyle nalang kasi ang wala sa atin pero nakita ko siya pumasok kanina." bulong ko sa kaniya para kaming dalawa lang nakakarinig.
"Ah, ganun ba? Hayaan mo na yun sanay na si Sir sa kanya. Lagi namang late yun di ba? What's new?" sabi ni Lucy sa akin pero hindi parin mapanatag loob ko.
Bakit kaya?
Anu bayan! Para naman akong girlfriend niya kung mag alala.
Pero sana ok lang siya.....
**(Sa kabilang dako ng campus)**
*********Kyle's POV********
"Yan lang ang dapat sayo!
Ngayun mo pa ako kakalabanin, ngayung mainit ulo ko?" sabi ko sa nakahandusay na lalake sa paanan ko.
Lakas ba naman ng loob kalabanin ako porket natalo daw ako ni Kent!
"Tandaan mo. Walang makakatalo sa akin. Hinayaan ko lang si Kent nung time na yun. Halata naman hindi ba? Kaya sa susunod wag ako kalabanin mo baka mapatay na kita." sabi ko sa kaniya.
"Pasalamat ka nasa loob tayo ng campus kung hindi baka napatay na kita." sabi ko uli sa kaniya.
Hindi niya na ako makita dahil sa suntok ko sa kaniyang mukha na nagdulot upang sumara ang mata niya dahil sa maga nito pero alam ko naririnig niya pa ako.
"Bahala ka na." sabi ko sa kaniya at umalis na ako. Napagod din naman ako dun.
Ikaw ba naman kalabanin mo pinaka malaking lalakeng estudyante sa campus hindi ka mapapagod?
Magkasing height lang kami pero mamuscle siya pero mahina parin.
Naku!
Bilin pa naman ng doctor ko na bawal ako mapagod at makipagbugbugan hangang gumaling ng tuluyan ang sugat sa ulo ko.
Medyo nahihilo at sumasakit din ulo ko minsan pero hindi ko nalang pinapansin.
Umakyat na ako ng building namin.
