სეჰუნის P.O.V
ბექიონს არ უნდოდა,რომ გოგოები მარტო გაეშვა, ორივეს ვერ გაყვებოდა ამიტომ მე ძალით წამათრია ბარიდან. თვითონ ლუნას გაყვა, მე კი ამ გიჟ მეის გამომაყოლა. მართლა გიჟია, გზაზე მიდის თან მღერის და თანც ცეკვავს ან არ ეშინია მაინც საკმაოდ გვიანია. მე ჩუმად მივყვები 10 წუთში თავის სახლთან გაჩერდა. გამიკვირდა, როდესაც კარისკენ არ წავიდა და თავის ფანჯარის ქვემოთ დადგა და მასზე აძრომა დაიწყო, ესეიგი გამოპარულია მოდი ცოტა გავაბრაზოთ, მის ქვემოთ დავდექი და ლაპარაკი დავუწყე.,
-გამოიპარე ველურო?
მას შეეშინდა ხელი გაეშვა და ჩამოვარდა მე, რო არ დამეჭირა დაბლა დაეცემოდა თვალები ძალიან აქვს დახუჭული.
-მოვკვდი?
იკითხა რაზეც გამეცინა
-ხო მოკვდი და სამოთხეში ხარ მე, როგორც პრინცი ახლა გაკოცებ და შენც გაცოცხლდები.
ამის გაგონებაზე თალები ჭყიტა უნდა ეყვირა, რო პირზე ხელი ავაფარე .
-დამშვიდდი ველურო.
-დამსვი მალე.
-კარგი კარგი ნუ ყვირი აურა შემერყა.
მეც აღარ დავაყოვნე პრინცესას ხელში ჭერა, და დავსვი
-აქ რა გინდა? ან რა გული გამიხეთქე იდიოტო ჰა?
-გამოიპარე ტყიურო.
-მოკეტე იდიოტო.
-ოჰომ.
-....
-სახლიდან გამოიპარვა არ შეიძლება პატარა ქალბატონო
-შენ ვინ გკითხავს?
მეის P.O.V
-ყველა ყველაფერს მე მეკითხება
მითხრა ღიმილით
-ოოო შემეშ...
უცბათ პირზე ხელი ამაფარა და კედელს მიმანარცხა (ძლიერად არა). ხმას ვერ ვიღებდი ,ხელი მომაშორა ახლა ის ჩემთან ძალიან ახლოს იდგა, თალებში ვუყურებდი ბოლოს მოვტვინე, რო მივშტერებოდი და ხმის ამოღება გადავწყვიტე, მაგრამ ვინ გაცადა პირზე ისევ ხელი ამაფარა, თავით მარჯვნივ მიმანიშნა, სადაც მამაჩემი იდგა, რომელიც ტელეფონზე ლაპარაკობდა. გამოდის გადამარჩინა ,რო მამაჩემს არ დავენახე თანაც სეჰუნთან ერთად,,, რო დავენახეე წარმომიდგენია რექცია. მამაჩემი შევიდა თუ არა სეჰუნს ხელი ვკარი და ფანჯარაზე აძრომა დავიწყე. გადავძვერი კიდეც ფანჯრიდან, რო გადავიხედე სეჰუნი ისევ იქ იდგა და მაღლა იყურებოდა
BẠN ĐANG ĐỌC
ტკივილი ცვლის ადამიანს
Hài hướcესეიგი ეს არის ჩემი მეორე ფიკი იმედია ისიამოვნებსთ მთავარი პერსონაღები: 1) ო სეჰუნი 2) პაკ მეი 3) ჯეონ ლუნა 4) ბიუნ ბექიონი
