Inanıyorum, bir gün herkes konuşarak işlerin çözüme vardığını anlayacak, şiddet bavulunu toplayıp gidecek bu fani dünyadan, çünkü her doğan çocuk Allahın dünyadan ümidini kesmediginin kanıtıdır kanımca, ve herkes asıl gücün bilekten değil vicdandan geldiğini anladığı zaman tüm kötülüklerin cenazesini kaldıracağız, şiddet tedavisi zor ancak mümkün olan psikolojik bir rahatsizliktir.
(Eylül odasından aşağıya iner)
Masude:kızım gel kahvaltı et(kemal eylüle ters ters bakar)
Eylül:yok anne aç değilim(ayakkabılarını giyer)
Kemal:ben götüreceğim seni okula boşuna gidiyorsun ya geçen sene de kaldın (Eylül sinirlibir şekilde)
Eylül:evet kaldım çünkü okulu bana eğitim yeri değil bu evden kaçış yeri olarak hissettirdin ( kemal ayağa kalkar elini kaldırır Eylül korkudan siner Mesude tutar onu)
Mesude: kemalim yapma bak yine gitmesin yüzü gözü mor şekilde sonra kapımıza dayanıyor öğretmenleri
Kemal:Öyle olsun ben akşam alırım ifadeni senin neyse bu sene son zaten kalır bu yine ondan sonra kır dizini otur evde
Mesude: doğru kemalim hadi gel otur
Kemal: birak yürü kız sen de okula götüreceğim seni (Eylül üzgün bir şekilde Mesudeye bakar kemal tutup çıkartır onu arabaya binip giderler, Eylül dışarıya bakar Kemal ona bakar , arabayı durdurup birden saçına dalar)
Eylül: ahh yapma yine ne yaptım?
Kemal:niye böyle yaptın lan saçını he, Sen kendini kime begendirmeye çalışıyorsun lan
Eylül: ya birak kimseye begendirmeye çalışmıyorum Kemal abi (Kemal tokat atar)
Kemal: lan kaç kere dedim sana bana tekken Kemal diyeceksin diye he ,
Eylül: ya birak canim yaniyor
Kemal: sen akşam gel ben alacağım senin ifadeni.
(Indirir eylülü arabadan, okula doğru yururler, Eylül etrafına bakar, gülüp eğlenen gençler, sevgilileri ile takılan kızlar, çimlerde uzanmış kitap okuyan gençleri görünce bir tebessüm olur yüzünde kemal kolunu sıkar. )
Kemal: kime guluyorsun lan, Eylül gelir gelmez beni sinir etme kimseyle konuştuğunu güldüğünü girmeyeceğim yoksa
Eylül: birak kolumu acıyor yeter
(Gozleri dolar, meral görür eylülü oyle yanından geçerken göz göze gelir, meral eylüle bakar, tebessüm eder. Eylül başını öne eğer gider meral arkasından bakar.)
Meral: niye ağlıyordu bu kız (sinifa gider)
Cemre: nerede kaldın meral ya
Meral: Ay al canısı suyun (Cemre alıp içer )
Mert: Ne o aşkım bi tuhafsin
Meral: ya bir kız gördüm koridorda babası ile nerimanin odasına gidiyordu böyle bir tebessüm ettim
Songül: sen ve tebessüm etmek eee ?
Meral: Ay canısı taş değiliz bizde, neyse kız hemen başını yere eğdi,
Serkan: sen ne yapmasını bekliyordun canısı ?
Meral: Ay karşılık vermesini tabiki, kız dünyanın en kötü şeyini yapmış gibi eğdi kafasını geçti gitti tuhaf oldum
Güney: belki de anlamadı aman ne uzattiniz be
Kader: aynen hem bu okula gelirse karşılaşır kendin sorarsin niye öyle yaptın diye,
Meral: soracağım tabiki
Kader: uf ya Osman nerede acaba
Güney: kim bilir nerede ne itlik yapıyor yani tam manyak bu çocuk ya
Kader: Ben bi bulup geliyim şunu ( çıkar sınıftan Kemal Nerimanin odasına gelir)
Neriman: beyefendi kızının kaydı zaten olmuş sen ne diye geldin şimdi sen
Kemal: şey efendim bir kolaçan edeyim dedim, kızım için güvenilir mi diye
Neriman: bildiğin okul işte beyefendi ne ariyorsun kizim sen niye konusmuyorsun soyle bakalim begendin mi bari okulu
Eylül Şey evet
Neriman: istersen begenme bu kadar işte burası
Kemal: aman efendim ne komik ne komik e o zaman bana müsaade kızım da sınıfına gitsin
Neriman: aman gitsin gitsin hadi iyi günler size
Kemal: iyi günler
