Kemal: bana bak kız bu zibidilerden birine baktığını görürsem o yeşil gözlerini oyarim senin, kızlardan kızlardan az kişilerle muhatap ol anladın mı (sıkar kolunu eylul yüzündeki acı ifade ile başını sallar) güzel şimdi çık hadi ( eylul ve kemal sınıftan çıkarken kader onları görür, tuhaf şeyler sezer onlarda eylüle uzun uzun baktıktan sonra Osmani aramaya devam eder, Osman bir sınıftan koşarak çıkarken Eylül ve kemale çarpar, kemali yere düşürür)
Kemal: lan yavaş
Osman: pardon dedem iyi misin ?
Kemal: ne dedesi lan
Osman: yav tamam sen benim dede değilsin, bunlarda bu yaşta çok alingan oluyor ( eylule bakar) merhaba bacım ben osman ( elini uzatır eylul kemale bakar tutmaz elini) neyse benim acelem var görüşürüz ( koşmaya başlar )
Kader: ya Osman nereye ( peşinden gider, kemal ayağa kalkar )
Kemal: afferin böyle devam et gülüm( başını okşar eylülün ) hadi akşama görüşürüz zumrutum ( gider, eylul daha bir dik durur o yanindan gidince, daha bir özgür hisseder kendini gülümser, sony birden yüzünü kapatır gulumsemesini kimse fark etmesin diye, sınıfa doğru yürür)
*feride hanım sınıfa girer *
Feride: günaydın çocuklar ( feridenin yanında biri vardır)
meral : Ay maşallah bu çok tatlı
Mert: yuh meral yanında ben varım ya
Feride: evet çocuklar Ali bey ile tanısın rehberlik hocaniz
Osman: böyle danışman mı olur af buyrun hocam, çok genç maşallah
Feride: genç zaten ilk görev yeri burası olacak inşallah ben bugün sizi onunla bırakacağım tanisin
Ali: sağolun ( feride gider) evet gençler tanisalim, öncelikle bana hocam yerine abi diyebilirsiniz
Osman: ya ali birşey soracağım
Ali: sor bakalım
Osman: ben de iki sene sonra senin gibi olurum eralde şuradan bakınca ben senden yaşlı gozukuyorum çünkü
Ali: valla sen zaten öğretmen olmuşsun aşağıda yeni gelen liselilere öğretmen numarası yapan sen degilmiydin ?
Kader: Ay sen ondan kaciyordun öyle
Osman: ben yapmadım onlar sandı ben de devam ettirdim
Ali: seninle çok konuşacağız gibi geliyor bana, adın
Osman: adım osman ama siz kısaca okulun en yakışıklı çocuğu diyebilirsiniz
Serkan: serkandan sonra değil mi
Güney: güneyden sonra
Mert: mertten sonra
Ali: neyse evet tanisalim artık ben listeden okuyayım ismini öyle tanisalim ( herkesi okur) evet en son da EYLÜL acar ( sessizlik olur)
Cemre: o kim ya
Songül: yeni geldi herhalde
Ali: evet EYLÜL acar yok mu ( kapı çalar ) gel (eylul içeri girer Ali baka kalır )
Kader: bu o
Meral: Ay bak bana gülmeyen kız
Eylül: ben özür dilerim aradım bulamadım sınıfı çok karışık bir koridor da
Ali: sorun değil eylül, yani eylulsensin herhalde
Osman: ali bile kilitlendi kıza ( kader sus der osmana) yanliz bu kiz ayağa bakıyor sürekli düşman olabilir...
Cemre: uf osman
Ali: şey eylül geç boş bir yere otur ( Eylül sınıfta boş bir yer arar, sınıfta sadece önde oturan bir çocuğun yanı boştur, aklına kemalinsöylediği sözler gelir, ayakta bekler öylece )
Songul: ne bekliyor ki
Güney: anlamadım.
Ali: eylül otursana arkadasinin yanina ( Eylül tedirginlikle oturur yanina)
Osman: tam da adamının yanina oturdu
Serkan: hiç sorma bulasmasa bari kıza ( çocuk bakar, eylule elini uzatir "merhaba ben kenan " der)
Eylül:( elini sıkmaz ) ben de eylül ( der yüzüne bakmadan)
Ali: evet EYLÜL herkesi tanıdık bir de seni tanıyalım hem yenisin ben de tanirim arkadaslarinda
Eylül ( kısık bir sesle) ben eylul
Ali: daha sesli ve kendinden emin bir şekilde konuş Eylül , burada kimse senden farklı ve üstün değil utanmani gerektirecek bir durum yok
Eylül: ben eylül
Ali: bu kadar mı
Eylül : tek kardeşim babam vefat etti
Kader: o adam kimdi peki (eylül kadere bakar)
Meral: ben de gördüm öcü gibiydi ( eylül oturur)
Ali: kızlar çok ayıp hadi eylül devam et lütfen
Eylül : üvey babam ve annem ile yaşıyorum bu kadar
Ali: hobilerin var mı
Eylül : yok
Ali: yani ilgilendigin hiç birşey yok mu
Eylül : yok
Ali: peki eylül ( zil çalar ali çıkar kızlar eylülün yanina gelir)
Meral : ben meral canısı sana güldüm ama sen bana gulmedin neden
Songul: kızım hemen o mu sorulur ben songul bu arada
Kader: ben de kader eylül
Cemre: bende cemre eylül tanistigima memnun oldum
